Totaal aantal pageviews

woensdag 29 oktober 2014

Citaat van Anne (van het Groene Huis)


“Hello!
Thanks so much for the card...and for sharing your favorite quote!
I have lots of favorite quotes... my current favorite is:

“I'm so glad I live in a world where there are Octobers.” 

― L.M. Montgomery, Anne of Green Gables 

Thanks again and have a great weekend!
Erin :)”

Grappig: met dit berichtje reageerde Postcrosser Erin op de kaart die ik haar stuurde.  Ik wist eigenlijk al voordat ik het zag dat het een citaat is uit 'Anne van het Groene Huis'.
Gisteren maakte ik een octoberfoto voor bij het citaat. Maar nu moet ik het natuurlijk nog wel even over de boeken hebben waar dat citaat uit kwam. Zie hier:


Deze serie staat op de tweede plaats in mijn top drie van kinderboekenseries. (Op 1 staat de serie over de Tillermankinderen, klik). En over nr. 3 zal ik het nog wel eens hebben.

Lucy Maud Montgomery schreef deel 1  (er zijn zes delen) in 1905 en het is echt verwonderlijk dat de serie nu in 2014 nog nauwelijks gedateerd is. Fris, dat is het woord, fris, grappig en lief.  En oké, wel een beetje weesmeisjesromantiek. Maar ja, daar houd ik toevallig erg van. Toevallig!

Ik heb de boeken pas gekocht en gelezen toen ik zelf een dochter had.
Wim Hora Adema schreef in de Margriet een stuk over de serie en dat sprak me toen zo aan dat vrijwel onmiddellijk naar de boekhandel rende. Niet eens naar de bieb. Deze boeken wilde ik gewoon zelf hebben.
Lucy Maud Montgomery schreef het boek overigens helemaal niet voor kinderen, maar gewoon als roman.
Ik vind het wel echt een kinderboek. Tja, de tijden zijn veranderd, de naïviteit van toen is weg. Maar even in een andere wereld vertoeven, kan gelukkig nog steeds.
En houden van kinderboeken als je al lang volwassen bent (zelfs oud) kan gelukkig ook!

Het verhaal:
Matthew Cuthbert en zijn zuster Marilla bestellen een jongen uit een weeshuis. Een jongen, om Matthew, die al wat ouder wordt te helpen op de boerderij. Matthew gaat met paard en wagen op weg naar het station om de jongen te halen. Maar er komt geen jongen. 
'Iemand die toevallig langs gekomen zou zijn, zou het volgende hebben opgemerkt: "Een kind van ongeveer 11 jaar, met een heel kort, heel nauw en lelijk jurkje aan van geelachtig witte katoen.Ze had een verbleekt bruin matrozenhoedje op en onder dat hoedje kwamen twee dikke rode vlechten uit. Ze had een smal, wit en mager gezichtje vol sproeten, een brede mond en grote ogen die, afhankelijk van het licht en van haar stemming, soms groen leken en soms ook grijs"'.
Voilà, daar is Anne Shirley. 
Matthew is verlegen en durft niet te zeggen dat hij een jongen wilde. Dus neemt hij Anne mee. Ze kletst onderweg de oren van zijn hoofd en Matthew valt voor haar charme en fantasie.
Dan gaan ze het Groen Huis binnen. Daar wacht Marilla. 'Matthew Cuthbert, wie is dat?" riep ze uit. "Waar is de jongen?"
"Er was helemaal geen jongen," zei Matthew ongelukkig. "Er was alleen zij"
Marilla is niet blij en Anne merkt dat meteen. 
'U wilt me niet hebben!' riep ze. 'U wilt me niet hebben omdat ik geen jongen ben. Ik had het kunnen weten. Niemand heeft me ooit willen hebben. O, wat moet ik doen? Nu moet ik huilen'. 

Ik merk dat ik al aardig op weg ben om het hele eerste hoofdstuk over te schrijven. Dat is natuurlijk onzin, dat moet ik niet doen.
Dus: het slot van het liedje is dat Anne toch mag blijven. Dat ze ieders hart verovert daar op Prince Edward Island (Canada) en zes boeken lang opgroeit!

Weer veel later hoorde ik dat er een tvserie is over Anne. Ik heb heel wat moeite gedaan om die serie te pakken te krijgen, er was nog geen internet geloof ik. Maar het is uiteindelijk gelukt en ook van die serie heb ik zeer genoten.
Ach, Anne van het Groen Huis. Wat een heldin!!!!!

Ps.: Ooit heb ik eens iemand enthousiast verteld over deze boeken. Ik zei dat ze ze gerust mocht lenen. Maar ze keek me aan of ik niet goed snik was. 'Ja tsss, ik ga echt geen kinderboeken lezen hoor'.
En ik dacht: wat een gemis. Er zijn zoveel geweldige kinderboeken. Ook voor als je al een beetje groot bent.

9 opmerkingen:

Jolande zei

Zoals ik al schreef, ik ben een fan van Anne. :-)
En ik lees ook graag en vaak kinderboeken.
Die mevrouw die absoluut geen kinderboeken meer wil lezen, is ooit het kind in haarzelf kwijtgeraakt.

Wieneke zei

Dat is zeker fris geschreven. Sommige boeken zijn gewoon volkomen tijdloos.
Ik ga nog eens zoeken naar de serie over Bolke de Beer. Die vond ik als kind super. Ken jij die toevallig? Als deskundologe :-)

Chantal zei

ik ken noch het boek noch de auteur

Bertiebo zei

Ja zeker ken ik Bolke de Beer. Ik heb de boeken zelf niet, maar ik vond ze ook leuk als kind. Maar dat had je kunnen verwachten, toch

Bertiebo zei

Kijk Wieneke, je kan een stukje lezen, hier: www.dbnl.org/tekst/hild001bolk01_01/

Marga zei

Bolke de Beer: geweldig, ga 'm opzoeken en herlezen!

Marga zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
Ingrid Orens zei

De mooiste en ontroerendste boeken zijn kinderboeken... Diegene die zich "te volwassen" voelen om een goed kinderboek te lezen, hebben dik ongelijk !
Herinner je je Thea Beckman nog ? Van o.a. kruistocht in spijkerbroek ? Heb ik ook nog herlezen... Blijft mooi...

Katrien zei

Fijn zo'n pleidooi voor het lezen van kinderboeken als volwassen vrouw. Ik deel je mening!