Totaal aantal pageviews

donderdag 10 september 2015

De Stoel

Kijk wat een lieve foto. Je ziet mijn moeder, in 1951. En je ziet mij, ook in 1951 natuurlijk, op 1 december. Ik was toen bijna vier maanden.
Ik vind het een superleuke foto, maar het gaat nu even niet om mijn moeder of om mij, maar om de stoel die je daar ziet staan.
Wacht... nog een foto met die stoel:


Mijn ouders waren in 1948 getrouwd en ik denk dat ze die stoel ook in dat jaar hebben gekocht. 
De stoel is vijf keer verhuisd. Twee keer is er een nieuwe bekleding op gekomen. 
En het was altijd mijn stoel. Mijn vader zat of lag op de bank, mijn moeder had een andere stoel , eentje die bij de bank paste en ik zat of hing altijd in deze, zolang ik thuis woonde en later als ik bij mijn ouders was. Ik ben enig kind, dus niemand anders gebruikte de stoel.
Een heerlijke stoel vond ik het. En nog steeds. Want toen ik na de dood van mijn ouders hun huis moest leeghalen, kon ik van veel afscheid nemen, maar niet van de stoel. Alleen hij paste vond ik toen, niet in ons interieur. 
Dus hij stond op zolder. In de weg natuurlijk.
Een paar weken geleden had ik er genoeg van en besloot de stoel een laatste kans te geven. Een paar weken en als het niet beviel naar het grof vuil.  
Hij werd naar beneden gesjouwd en daar stond hij. Doorgezakt en wel, met een bekleding die ik niet mooi vond en met kapotte banden.  
Hij zat nog steeds heerlijk, maar ik vond hem nog steeds niet passen in het interieur. Tot mijn schoondochter kwam en zei dat dat nogal meeviel, dat het best kon. En mijn vriendin zei dat ze kon zien hoe lekker ik er in zat.
Toen besloot ik dat hij mocht blijven, maar wel met een andere bekleding. Weer zag ik problemen. Een jaar of wat geleden hadden we ook al eens naar meubelstoffen gekeken, maar in die zaak werd dat wat ik mooi vond, veel te duur en ik was er ook niet zeker van.
Vorige week was ik met mijn vriendin een middagje naar Alkmaar voor een boodschap. We waren met de trein en benaderden de stad vanuit een richting waar we komend met de auto nooit zouden komen.
Totaal onverwacht kwamen we langs een meubelzaak, met tamelijk klassieke meubels. Zo'n zaak waar ik normaal wel kijk, maar niets zou kopen. 
In de etalage stond een stoel die op de mijne leek, met een heel aardige bekleding. 
'Kom, we gaan eens even kijken' zei mijn vriendin en dat deden we. 
We werden erg aardig ontvangen, met een kopje thee. 
En 'ja hoor wij stofferen oude stoelen en repareren en we hebben heel veel stoffen in voorraad. Ga zitten dames, en kijk!' 
Het eerste stalenboek kwam en ik zag een stof waarvan ik eigenlijk meteen wist dat die het moest worden. 


Gisteren is de winkelman bij ons geweest met de stalen en toen wisten we zeker dat het bij ons zou passen. Mijn man vond het ook mooi, dat had ik trouwens wel verwacht, maar het was toch fijn. 
Dus is de stoel nu weg. Over een week of vier is hij klaar.
Ik kan bijna niet wachten, maar het moet.  Wordt vervolgd! Over vier weken.

Ps. De winkelman zag onmiddellijk dat het een Artifort stoel is. Dat was ik vergeten, maar toen hij het zei wist ik het weer.
Artifort is een tamelijk bekend merk, het bedrijf werd opgericht in 1890 en het bestaat nog steeds. De náám werd geïntroduceerd in 1928.  
' Artifort, derived from the Latin word ‘ars’ meaning art or knowledge, and ‘fortis’ meaning strong or powerful. The word ‘comfort’ is also reflected in this brand name.
 Dat de stoel sterk en krachtig is, dat is wel gebleken en ik geloof ook heilig in het comfort!







14 opmerkingen:

Nienke zei

Wat een lieve foto's!

Rubato zei

Dat wordt vast een prachtige stoel. Wat fijn dat je die nog hebt bewaard. En de foto´s zijn prachtig. Zo zorgzaam, dat boek onder het hoofdeinde van de kinderwagenbak.

Katrien zei

Wat een leuk verhaal achter de stoel. Al lezend dacht ik; ze zal hem toch niet weggegooid hebben!
Gelukkig niet. Ben ook erg benieuwd naar het resultaat. Wat duurt wachten dan lang hè :-)

Wieneke zei

Dit wordt absoluut een prachtige stoel. Je laat hem wel zien, toch?

KnutzEls zei

Ik had maandag al een "preview" van de stof gehad en ben ook reuze mieuwsgierig hoe de stoel wordt.

KnutzEls zei

PS kijk ook eens in de Margriet vsn deze week........ Toeval bestaat niet!

Pippa's Hus zei

Wat leuk zeg! Zo'n stoel nog bij jou wat goed van je dat je hem op zolder hebt gezet! Ik vind het stofje prachtig en ik kan eigenlijk ook niet wachten hoe hij word! ;-)) Als dit geen jeugdsentiment is met hoofdletters, echt super! XX Esther

Mirjam zei

Wat geweldig dat je dan nu een stoel van bijna 70 jaar oud, weer een nieuwe toekomst geeft.
Heerlijk dat je die stoel altijd bewaard hebt, straks kun je er weer heerlijk van genieten.
Ik ben wel heel benieuwd naar het eindresultaat.
Trouwens wel heel leuke foto's hoor, die ouwetjes...
Fijne avond,
Liefs,
Mirjam

Jeanne zei

Leuk dat hergebruik, wie wat bewaard heeft wat.

Livina Fluweeltje zei

Wat een lieve foto's, echt geweldig zo'n jaren vijftig tijdsbeeld.
Bijzonder dat de stoel is bewaard gebleven. Ik ben ook heel benieuwd hoe het gaat worden!

Ingrid Orens zei

Super, dat je de stoel terug in gebruik gaat nemen !!
Zo een tijdloos model mag je zeker nóóit wegdoen (neem maar eens een kijkje op de websites van de populaire meublefabrikanten, dit soort stoel is nog stééds in de mode !), en de hele geschiedenis er achter is natuurlijk nog een reden méér om hem te koesteren.
En het stofje, gewoon prachtig... Ik ben benieuwd naar het resultaat !

Marthy zei

Eerst even over de foto's. Prachtig om zulke babyfoto's te hebben. Ik was van 1949 en vijfde van de elf, daar was bij ons geen geld voor. Maar wel veel liefde, hoor.
Artifort is een heel bekend merk, de stoel is heel mooi en de stof, je had geen betere keuze kunnen maken. Wat ben ik nieuwsgierig naar het eindresultaat.

Katrien zei

Dankjewel voor de leesbevestiging op mijn vorige bericht. Xxx Ik denk regelmatig aan je moeder.

Anita Willems zei

Wat een prachtige post, een echte 'bertiebo'.
Geweldig dat de stoel nog weer een hernieuwd leven krijgt. Misschien wordt het wel de lievelingsstoel van kleindochter Anna....