Ik was denk ik elf en zat nog in de zesde klas van de lagere school, toen ik precies ditzelfde kaartje kreeg.
Via mijn vader, van een jonge vrouw die bij hem op kantoor werkte.
Het kaartje heeft jaren op mijn kamer gehangen en 't is dat er geen punaisegaatjes in zitten, want anders zou dit zomaar mijn kaartje geweest kunnen zijn.
Gewoon zo'n simpel kaartje... het brengt je meteen terug in de tijd.
Ik heb er geen foto van, maar ik zie toch mijn kamertje van toen (in Dordrecht) voor me.
Ik zie de gordijnen, rood met witte visjes en waterplanten.
En de sprei op mijn bed, met zo'n strook eraan.
Dezelfde stof, maar dan in blauw.
Een boekenplank er boven.
Ik zie mijn wekkertje.
Mijn rotantafeltje met glasplaat en een rotanstoeltje.
Een kastje met boeken en mijn poppenhuis.
En Conny dus aan de muur.
Ze hing alleen maar op mijn kamer omdat ik dat wel interessant vond. Ik was geen fan of zo. Ik was nog van niemand fan.
Conny... een teenager-ster.
Teenager, het woord alleen al. Ik wist amper wat dat was en een liedje van die Conny had ik nog nooit gehoord.
Later ja, toen kwam Zwei kleine Italiener, dat liedje ken ik.
Ze heeft het goed gedaan, Conny.
Ze bleef geen teenager-ster, maar werd actrice en een hele goeie ook als ik Wikipedia mag geloven. Eentje die veel prijzen won.
Ze is nu 72. En ik... ik werd fan van Cliff Richard en daarna van de Beatles.
9 opmerkingen:
En toen kwam de tijd van KIEZEN.
Ben je "van" Elvis of Cliff....
Ben je "van" The Beatles of The Stones...
Op deze criteria koos je je vrienden.
En de vraag nu is "Al Pacino of Robert de Niro"...?
Nou? Nou..nou?
Ik ga meteen 50 jaar terug in de tijd. Mijn kamer was oranje met paars. Posters van Dave Berry en ik weet niet wie nog meer. Geweldig leuke foto, goed voor een glimlach. Bedankt.
Die Conny had een lieve vrolijke uitstraling. Ze speelde ook in films? Dat weet ik niet meer eigenlijk. Het liedje van de twee Italiaantjes weet ik nog wel. Ze gingen naar Napoli toch?
toffe herinneringen!
Prachtig, je herinneringen!
Ik ben van oranje, paars, bruin en groen en Johan Travolta. Zijn ogen volgden mij overal, dus de poster moest om de hoek hangen op mijn slaapkamer.
Ik was wel even nieuwsgierig wat die Conny nog meer gezongen heeft. 'Pack die badehose ein' vond ik. Nooit geweten dat Heleenje van Cappelles 'Naar de speeltuin'. Niet het origineel was, haha. Er gaan weer allerlei laatjes open Bertie :)
Ach ja, Conny, wat leuk. Ik kan het liedje van de twee Italiaantjes nog zo mee zingen.
We kunnen wel een koortje beginnen want ik zing dat lied van die twee Italiaantjes ook zo nog mee. Ik volgde precies dezelfde lijn met Cliff en de Beatles. Was bovendien jarenlang fan van Adamo en Trini Lopez. Nu ik eenmaal namen begin te noemen komen er steeds meer herinneringen naar boven.
Ach, wat een heerlijke nostalgie. De jaren 60 van de vorige eeuw. Eigenlijk zong Conny over twee gastarbeiders uit Napoli, die zo verlangden naar hun vriendinnen Tina und Marina.
Ze speelde later ook een paar seizoenen in de serie Derrick.
Een reactie posten