Totaal aantal pageviews

maandag 9 januari 2017

Doorgang

Een boek dat me/ons werd aangeraden door Wieneke. Het leek me wel wat. Ik haalde het nog dezelfde dag uit de bieb.
En het was ook wel wat. Hoewel  het  een genre is dat me niet bijzonder aanspreekt.
David Mitchell schreef namelijk een spookverhaal. Een doordacht spookverhaal, maar zo goed doordacht dat ik me af en toe echt moest concentreren om het te snappen.
Da's goed voor een mens hoor, even een beetje inspanning leveren. Maar het is niet iets dat ik vaker zal doen. De andere boeken van David Mitchell zal ik dus laten voor wat ze zijn, al worden ze alom de hemel in geprezen.
Maar dit boek vond ik dus voor een keer wel spannend.
Het gaat over een tweeling, Norah en Jonah die het eeuwige leven willen hebben. Dat lukt ze heel aardig, al moeten ze daarvoor iedere negen jaar hun ziel voeden met een levend persoon. Die dat dan niet overleeft.
We maken kennis met die personen. Er is een geheimzinnig huis, Slade House met een toegangspoortje dat slechts eens in de negen jaar te zien is en waardoor dan ook echt iemand verleid wordt om naar binnen te gaan. Het lijkt fantastisch, een bijzondere ervaring,  maar de persoon in kwestie komt nooit meer terug.
Nou zo dus.
En dan moet ik nog zeggen dat ik het boek heel goed geschreven vind, vlot en geestig. Ha geestig is wel een goeie in dit verband.

Een ding is jammer: ik snap niet waarom de oorspronkelijke titel niet is aangehouden. Dat was Slade House.
Doorgang is best ook een goede titel, maar waarom zou je het idee van de schrijver willen veranderen?
Sorry hoor, dit is een klein stokpaardje dat ik berijd sinds The Help werd vertaald/veranderd in Keukenmeidenroman.

9 opmerkingen:

Onliemie zei

Oei nee, dit is ook echt niet mijn ding. Dat je je daar doorgeworsteld hebt, vind ik heel knap van je. Ik had het snel opgegeven denk ik.:-)

KnutzEls zei

Geen boek voor mij, dat had ik al gedacht :-)

izerina zei

Je maakt me nog nieuwsgieriger. Ik las er ook over en heb afgelopen week het boek gehaald bij de bieb.

Inge zei

Lijkt me wel iets voor mij, lekker griezelen. Ooit een boek van Stephen King gelezen dat ongeveer zo'n verhaallijn had: pet sematary, geen idee wat de titel in het Nederlands is.

Pippa's Hus zei

Poeh ik denk dat het ook niets voor mij is. XX Esther

Mrs. T. zei

Nou, dat heb ik ook heel vaak met de vertalingen van boektitels. Wat een suffe mensen zitten daar vaak iets te verzinnen zeg.

Mirjam Kakelbont zei

Als ik een boek lees, moet het ook een goed boek zijn (-:
Dank voor jouw recensie, deze gaat het voor mij niet worden.
Ik had het laatst met het verhaal over mijn schoonmoeder. Haar doopnamen had ik als titel gebruikt maar het AD heeft er "gebroken hart" van gemaakt. Zonder overleg; vind ik toch een beetje raar.
Warme groet.

Els04 zei

klinkt eng maar goed!

Vlimbouter zei

Nee, spookverhalen zijn ook niet aan mij besteed.