Totaal aantal pageviews

maandag 6 februari 2017

Jesus Christ Superstar

Hier zie je Ted Neeley als Jezus in de rock-opera Jesus Christ Superstar.
Daar waren we afgelopen zaterdag, in de Rai.
Er waren juichende kritieken, luid juichend mag ik wel zeggen. Dat maakte dat ik er wel naar toe wilde.
Daarbij had ik Jesus Christ Superstar nooit gezien. Niet in het theater en niet als film. Heel raar.
Mijn man wel, die zag de voorstelling twee keer, toen hij lang geleden in London werkte. Hij zag ook de film.
Dus het was een gebrek aan mijn opvoeding en dat gingen we nu eens even herstellen.
Maar ik heb niet bepaald juichend de zaal verlaten.
Kijk, het verhaal ken ik natuurlijk, dus het was goed te begrijpen. De muziek kende ik ook, we hebben een plaat hier (jaja, oma vertelt, een pláát), die we vroeger toch veel draaiden en vandaag weer.
Die muziek van Andrew Lloyd Webber is fantastisch. De teksten van Tim Rice ook.
Wat was er dan mis mee?
Nou in de eerste plaats de verschijning van Ted Neeley. Die is drie-en-zeventig. En hoe goed het ook is dat een man van 73, zo'n rol speelt avond aan avond, hoeveel respect ik daar ook voor heb, het lukte me niet in hem Jezus te zien. Jezus was een jonge man, in de kracht van zijn leven, toen hij stierf.
Ted Neeley speelde de rol lang geleden ook, hij is er eigenlijk nooit mee opgehouden. Het kostte weinig moeite om me voor te stellen hoe hij er toen uit zag. Maar nu was hij gewoon een oude man en dat maakte het voor mij niet geloofwaardig.
In de tweede plaats was daar dus de muziek die ik goed ken, maar die echt keihard was. Te hard en daardoor een beetje blikkerig. Ook de rol van Judas, die ik trouwens, wel heel goed vond spelen, werd zo hard gezongen dat het nogal onverstaanbaar werd.
Op de derde plaats heb ik totaal niet begrepen, waarom een gedeelte van het orkest op het podium zat. Dat vond ik echt storend.
Was er niks positiefs dan? Zeker wel. Ik vond het bij vlagen indrukwekkend en goed aangepast aan de huidige tijd en sommige rollen vond ik heel goed uit de verf komen.
Sowieso, enthousiaste jongeren op het toneel. Daar houd ik van.
Maar als totaal: mwah.

Dat ligt waarschijnlijk aan mij. Want het publiek was zeer enthousiast. Luide toejuichingen, staande ovaties, en heel hard gefluit. Fluiten als positieve uitlating.
Mijn man, de kenner, zou desgevraagd vier sterren geven. Van de vijf.  Dus ja, het ligt echt aan mij. 

Het stel dat achter ons zat, floot en gilde zo hard (recht in mijn oor), dat ik denk ik een kleine gehoorbeschadiging opliep. Ik heb er nu nog last van.
Ik was blij toen ik thuis was en toen we zondagmorgen de plaat draaiden, genoot ik zeer!

11 opmerkingen:

Marlou zei

Hey Bertiebo,

wat een goeie recensie! Gewoon recht voor z'n raap, hoe je het vond.
Ik denk dat ik er niet naar toe ga...
De muziek (jaja, ik heb ook een plaat!!) vind ik geweldig.
Maar thuis kun je je eigen volume instellen.
Kijk uit! Ik heb mijn gehoor indertijd echt onherstelbaar beschadigd (vroegâh!)
Altijd oordopjes indoen en je oren beschermen...

Dag!
groetjes van Marlou (ik hou het weekend pauze en blog dan niet...)

.

Jolande zei

JCS was de eerste musical die ik ooit in London zag en toen was mijn liefde voor musicals geboren :-)
Ted Neeley vind ik fantastisch in de film en op de plaat (later cd), maar toen ik las dat er weer een JCS uitvoering met hem was, had ik ook al zoiets van dat kan toch niet iemand van in de zeventig nog Jesus laten spelen.
Jammer dat de muziek zo keihard was, hopelijk heb je geen gehoorbeschadiging opgelopen.

Het lieve leven... zei

Dank je wel voor deze eerlijke recensie! Op z'n Bertie's...heerlijk, ik hou er van! En ik, als groot JCSfan, denk dat ik hetzelfde als jij zou ervaren. Ze speelden met Kerst hier om de hoek in het World Forum. Ik twijfelde...maar met Kerst een Paasverhaal voelde voor mij niet goed en dan idd dezelfde twijfel als jij...een Jezus van 73??? Ik hou het lekker bij de dvd en de muziek ;)

pourquoi pas ??? zei

Als meisje van 14 jaar zag ik de film en was meteen verkocht. Nog tientallen keer de film gezien met nog steeds hetzelfde gevoel. De musical vaak gezien op toneel. Ik dacht ook; zo een oude Jezus? Nee dat hoefde ik niet.
Moet wel een beetje geloofwaardig zijn.
Hoor heel veel geweldige reacties van anderen trouwens maar dat wil niet zeggen dat ieder er zo over denkt.
Ik hou ook altijd mijn eigen mening wat anderen er ook van zeggen.
Zo waren vrienden van ons naar de film La la land.
Wat?? zei ik dat is toch niets voor jullie?
Nou het had zoveel Oscarnominaties gehad dus ze waren nieuwsgierig/
Ik snap dat dus totaal niet.
Ik ga echt niet naar films waarvan het mijn smaak niet is als hebben ze 20 nominaties.
Ik weiger een schaap te zijn en ga meestal linksaf als ieder rechtsaf gaat.

Tineke zei

Terwijl ik je verhaal lees denk ik alleen maar: oh, gelukkig ben ik niet de enige. Dat harde geluid is voor mij reden om niet meer naar musicals te gaan. Ik word er naar van. De plaat (ik moet nu grinniken) ik heb hem ook en draaide hem grijs. Geweldig vond ik hem. Vooral het lied van Maria Magdalena: i don't know how to love him..... och toch.... wat een herinneringen komen nu boven. Leuk dat je me even meenam in die goeie ouwe tijd :-)))))

Pippa's Hus zei

Haha dit had mijn verhaal kunnen zijn. Ik ben vorige week zondag in Groningen geweest en ik denk er echt precies hetzelfde over als jij! Gelukkig ken ik het verhaal anders zou ik er niets van begrepen hebben. Ik vind Ted ook veel te oud maar was wel weg van Judas ook al verstond ik hem niet altijd. Ik hoef niet nog eens....XX Esther

elly zei

Ik ben ook een fan. Heb de Dvd en de cd van de originele filmuitvoering. En ik ben blij dat jij hetzelfde verteld als wat ik ervaarde wanneer ik op youtube de tegenwoordige versie van Ted zie. Met respect hoor, maar niet voor mij.

Marthy zei

Ooit als jong meisje de film gezien, weet zelfs nog met wie ne waar het was. Indrukwekkend toen.

Mrs. T. zei

Jammer dat het tegenviel, maar dat heb je soms.
Dat publiek achter jou, daar zo ik me echt zo aan ergeren.

Vlimbouter zei

Mijn dochter ging ook kijken en kwam teleurgesteld terug naar huis. Ook zij vond de Christusfiguur niet geloofwaardig en de muziekweergave niet ok (en af en toe ronduit slecht gezongen)

Mijn Kleurenpalet zei

Vroeger op de MAVO-HAVO in Utrecht had ik een godsdienst/maatschappij-leraar die de muziek vaak liet horen. Ik vond en vind het nog steeds geweldig! Heb de film laatst ook op dvd gekocht. Maar naar een concert met zo'n oude Jezus ( Ted ), nee, lokt mij helemaal niet.