Er hoort natuurlijk een verhaal bij. Namelijk:
Vroeger, zo rond 1830, werden er in Amerika cranberry's gekweekt. Besjes, rijk aan vitamine c, op schepen een probaat middel tegen scheurbuik.
De bessen werden ook wel naar Europa geëxporteerd, in manden en vaten.
Waarschijnlijk is er ooit zo'n vat overboord geslagen en op Terschelling aangespoeld. Een jutter nam het vat mee en de halfrotte bessen kiepte hij onderweg in een natte duinvallei.
Ha, en daar ontkiemden de zaden en verspreidden zich over het eiland.
Sindsdien is er een cranberry-cultuur op Terschelling.
En die wordt gekoesterd hoor. Alle produkten op de collage hierboven en ook dit schilderij zagen we in de Cranberryschuur.
Je kunt er lekker taart eten, cranberrytaart uiteraaard en thee drinken, cranberrythee natuurlijk. En er is veel te zien.
Zelf ben ik opgegroeid met cranberry's. Mijn grootvader was, zoals ik vertelde, een Terschellinger en ik denk dat daarom mijn moeder altijd bij het kerstdiner cranberry's serveerde. Ze moest er altijd veel moeite voor doen om ze te pakken te krijgen, dat weet ik nog wel.
Tja en dan was er zo'n schaal vol met cranberrycompote en dan vond ik dat helemaal niks.
Terwijl ik het nu lekker vind, echt lekker.
En gezond is het ook, met name bij blaasontsteking.
En dat ik ze tenslotte (dankzij de oplettendheid van mijn man), ook nog eens in het echt zag, maakte het extra leuk. Dit was in een prachtige duinpan. En in de verre omtrek waren geen andere besjes te zien. Dus ik denk echt dat we hier een paar verdwaalde cranberry's zagen. In het wild!
14 opmerkingen:
Heerlijk, die cranberry 's. En knap dat er zoveel producten van gemaakt worden. De thee vind ik heerlijk.
Vers heb ik ze nog nooit verwerkt. Toch eens proberen
Hallo Bettie ik denk dat op de foto die je heb gemaakt geen cranberry's staan. Kom zelf regelmatig op Vlieland waar ze ook groeien, en waar ik ze zelfs zelf geplukt heb. Maar de cranberry moet je echt zoeken groeit niet zoals jij op de foto laat zien. Desalniettemin een hele mooi foto. Groetjes Petra.
tof!
Leuk om de geschiedenis van die lekkernij te vernemen, dank!
We plukken ze elk jaar in de herfstvakantie als we op Terschelling zijn(de pluk is dan net vrijgegeven) We hoorden dat het dit jaar een slecht cranberryjaar was. Gelukkig heb ik nog wat over van de oogst van vorig jaar. Ik maak er altijd compote van, heerlijk door de yoghurt.
Mooie foto's, het verhaal is nieuw voor me...
Het is jaren geleden dat ik Cranberry compote at, ook bij een Kerst diner.
Ik vond het toen niet echt lekker en heb het daarna nooit meer gegeten, maar als ik het ergens zou krijgen zou ik het zeker nog eens proberen, wie weet vind ik het nu wel lekker.
Je verhaal vond ik erg leuk om te lezen.
Ah Petra, wat jammer. Ik vond het zo'n leuk idee. Toch lijken mijn besjes er erg op. Had even gegoogeld. Nou ja, niks aan te doen.
De besjes op de foto lijken op jeneverbes. Zou het dat ook kunnen zijn?
Doet er niet toe, ik vind het een heel mooi blogstukje over dit lekkere besje.
Mijn dochter heeft regelmatig blaasontsteking en dan drinkt ze liters cranberrielimonade of -sap en dan is het vaak zo weer over.
Leuk dat je de berries ook in het wild hebt gevonden.
Fijne dag,
liefs,
Mirjam
Lekker verhaal ;o) Ook hier de herinneringen aan cranberry compote bij het kerstdiner, wat wij als kinderen niet echt konden bekoren. Voor blaasontstekingen gebruik ik cranberry capsules in hoge dosering voor de juiste hoeveelheid werkende stof, anders moet je enorme hoeveelheden liters sap wegwerken.
Ja ik ben er dol op...heb het sap ook altijd wel in huis. Maar vroeger niet hoor...blijkbaar moet je het leren drinken?? Leuk om ze dan in een duinpan tegen te komen!
Ik eet ze graag gedroogd en koop ze op de markt. Alleen als ik voel dat ik tegen een blaasontsteking aan zit, koop ik ook het sap bij de drogist. Lekker hoor!
Leuke foto-compilatie!
Fijn weekend en een lieve groet.
Een reactie posten