Rijst met apehaar

Eigenlijk wil ik onderweg altijd een boek bij me hebben, voor verloren momenten. Dan wil ik lezen. Maar het boek dat ik thuis aan het lezen ben is me meestal te zwaar om mee te sjouwen de hele dag. Ja, ik weet dat er e-readers bestaan, maar daar heb ik (nog) geen zin in. Dus heb ik bedacht om iedere keer op een uitstap een boekenweekgeschenk mee te nemen en dat dan ook te lezen in de trein of waar dan ook. Deze keer ging ik naar Eindhoven en nam dit boekenweekgeschenk (1990) mee. Het bleek genoeg voor de hele dag.
Tussen Amsterdam en Utrecht heb ik echt keihard zitten lachen. Springer beschrijft een literaire avond, waarop Felix Sterremeer, dichter, voorleest uit zijn eigen werk. Voor degenen die het boekje kennen zal het zinnetje: 'Geef mij maar rijst met apehaar' genoeg zeggen. Hilarisch.
Maar ik vond het boekje verder ook de moeite waard. Niet grappig trouwens.  De geschiedenis van Felix Sterremeer, zijn vrouw Robie en daarnaast ook van de verteller Nikko.
Wat idioot eigenlijk dat ik lang niet alle boekenweekgeschenken heb gelezen. Misschien omdat je het krijgt als je een boek koopt, een boek dat je echt zelf hebt gekozen en dat daardoor het geschenk op de achtergrond raakt? In ieder geval kan ik onderweg nog een tijdje vooruit.
En Springer? Ik ken van hem verder alleen Bougainville en daar was ik indertijd ook van onder de indruk. Smaakt naar meer!