Gloeisap

Toen we naar het Zuiderzeelicht gingen kijken, werden we daar ontvangen met een glaasje gloeisap.  Warm gloeisap.
Ik vond het superlekker en kocht later (bij de uitgang, haha)  een fles.
Het is een puur sap. Zonder toevoegingen. Een combinatie van paarsrode kers, rode bes, vlierbes en friszure appel.
De bedoeling is dat je dit opwarmt met de bijgeleverde kruidnagel en kaneel. Zachtjes opwarmen tot het kookpunt. Dan de specerijen eruit halen en warm serveren.

Heerlijk, heerlijk.
Ik kocht het omdat ik een kind (nou ja kind)  heb,  dat geen alcohol drinkt.
En hier kun je met z'n allen van genieten. Het ziet er uit als wijn en je serveert het ook in een wijnglas.
De hele fles straalt enthousiasme voor het produkt uit. Het komt ook nog eens uit onze buurt:  de boomgaarden in het dorpje Hem leveren de vruchten.
Gloeisap... het klinkt ook zo leuk.
Je kunt het makkelijk aan jonge kinderen serveren, als een glaasje wijn.  Ouders echte wijn, kinderen dit sap.  Zelf houd ik er niet van om kinderen te laten meedoen met nep-wijn.
Ze mogen gewoon niet drinken. Punt uit.
Maar in een gewoon sapglaasje kan het natuurlijk heel goed! Heerlijk. Dus als je het eens ziet staan...

Ps. Iemand zei tegen me dat je dit natuurlijk ook heel goed zelf zou kunnen maken. Nou, ik niet hoor en eer je dan de juiste hoeveelheden hebt bedacht... Nee, dat maken laat ik graag over aan de sapsommelier.