Geluk bij een ongeluk

Eigenlijk had ik de pest in, want op het pad waar we wandelden, kwamen ons twee mensen achterop gefietst, die niet aan de kant gingen en breeduit naast elkaar bleven rijden. Wij liepen links en achter elkaar en ze dachten zeker dat dat wel genoeg afstand garandeerde. Niet dus. Wij moesten de berm in.
Toen we daar toch stonden, zakte ik door mijn knieën, als oefening, want best last van mijn been.
Terwijl ik dat deed, keek ik naar de grond en zag... een Klavertje Vier!!!
En nog een. Ik vond er drie. Mijn man ging ook kijken en vond er twee én een klavertje vijf. Dat had ik nog nooit gezien en ik geloof ook niet dat het geluk gaat brengen.
Maar die  vijf  viertjes wel, dat kan niet missen natuurlijk.
Wist je dat die vier blaadjes staan voor Hoop, Vertrouwen, Liefde en Geluk?

Ik besloot één klavertje te geven aan de eerste de beste  voorbijganger.
Twee oudere mannen kwamen er aan, die hun fiets even parkeerden bij een bankje aan de sloot,  om 'naar de vissen te kijken'. Ik denk dat ze moesten plassen.
Maar we maakten een praatje en ik vroeg of ze bijgelovig waren.
 'Ik niet', zei de een en wijzend naar de ander:  'maar hij wel en heel erg ook!'
Die kreeg dus het klavertje. Vond-ie leuk..
Het was nogal in het begin van onze wandeling en toen we thuis waren, waren ze helemaal slap. Ze knapten trouwens snel op in een glaasje water.
Wat zullen wij een geluk hebben, denk je niet?