Zomaar gezien al fietsend

Fietsend langs de dijk, de Omringdijk, zie je natuurlijk ook van alles. Dit bord bijvoorbeeld.

En tja, als ik zo'n bord zie, zal ik altijd even afstappen om te lezen wat er staat. Dat kostte in dit geval nog enige moeite, behalve daar waar de blauwe lucht er door scheen.
Ik hou van verhalen. En dit is een mooi verhaal.

De hoofdpersoon is Zeger Davidson.
Hij was boer en werkte op het land hier achter dat bord. Beneden aan de dijk.
En hij was Orangist oftewel Prinsgezind. In zijn tijd was er strijd tussen de Patriotten en de Prinsgezinden binnen de Republiek.
Ja,  toen waren we een republiek met stadhouder Willem V aan het hoofd.
Nou dat is ongeveer alles wat ik weet over die tijd, de Pruikentijd zeg maar.

Dat en de aanhouding van de vrouw van de stadhouder in Goejanverwellesluis. Prinses Wilhelmina was dat.
Daar was een schoolplaat van.
Die schoolplaten hebben toch echt wel indruk gemaakt vroeger. Er was natuurlijk ook niks anders. Ik denk niet dat het kinderen vandaag de dag nog erg zou boeien, zo'n plaat.
Maar mij wel. Kijk ik heb de plaat even opgezocht:



Goejanverwellesluis... nooit maar dan ook nooit heb ik me afgevraagd waar dat dan wel mocht wezen.
Nu weet ik het. Het is bij Gouda in de buurt en als we ooit weer eens kunnen gaan en staan waar we willen, wil ik er heen.
Ik wil in Goejanverwellesluis zijn geweest. Dat die naam niet voor niets al zestig jaar in mijn hoofd zit.

Enfin, terug naar Zeger Davidson die voor de Prins was.
Maar die prins was in  1799 naar Engeland gevlucht. Hier waren de Fransen inmiddels de baas. Dat wilden de Engelsen en Russen weer niet en zij  stuurden een leger om de Fransen te verdrijven, waarna Willem weer terug zou kunnen komen.
Het waren tijden, mensen, het waren tijden.

Wat Zeeger deed was  meehelpen met het foerageren van die Engelsen en Russen.
Dat kwam hem duur te staan. Hij kreeg de doodstraf.
Wel mocht hij nog even naar huis om afscheid te nemen van zijn vrouw en drie zoons. Maar met de belofte dat hij terug zou komen. Op zijn erewoord.
Hij had kunnen vluchten, maar erewoord is erewoord vond Zeger.
Hij  ging dus  terug en de straf werd uitgevoerd.
Zijn vrouw was zwanger en er werd een meisje geboren, Seegertje. Een maand na haar geboorte stierf zij.

Nou, best een monumentje waard, toch?