Vier gangen

Zondagavond, half zeven, zaten we aan een superlekker diner voor twee. 

 

Dat diner was kort daarvoor bezorgd. Het kwam van een restaurant in onze stad, namelijk Lucas Rive. 

We hebben daar een keer gegeten, het was een restaurant met een Michelinster. 

Of die ster er nog is weet ik niet, Rive is eind vorig jaar helaas overleden en vorige week las ik in de krant dat het restaurant verkocht gaat worden.  

Het viergangendiner was een verrassing van Dirk, onze jongste zoon. 

Die heeft net een huis gekocht, in Amsterdam en in dat huis was veel schilderwerk nodig. (alles, maar dan ook alles was turquoise!)

Maar Dirk moet natuurlijk ook werken en dus heeft mijn man een paar dagen geschilderd daar. 

Als bedank daarvoor was dit diner bedoeld. En ik profiteerde mee.

Er hoefde niet veel aan gedaan te worden en de instructies waren overduidelijk. 

Kijk, zo ziet dat er dan uit:

 

Tjee we hebben echt gesmuld van het voorgerecht:  tartaar van gamba. Van de paddenstoelenbouillon gevuld met ravioli en knolselderij en afgemaakt met een druppeltje lavasolie. Van de rouleau van scharrelhoender met linzen, crème van aubergine en structuren van ui.

En tenslotte van het dessert van cheesecake van caramelchocolade, cranberrie/chocolademousse en een krokant van pistache en gepofte rijst. Ooooh dat dessert...

Het was zondag een grauwe, grijze dag en dit vrolijkte de boel aardig op. 

Ik heb gedurende de hele Coronaperiode geen wijn gedronken. Wijn hoort voor mij vooral bij feestelijke gelegenheden of met andere mensen samen of uit eten gaan.  Maar hier vond ik het echt goed bij passen, dus... 

In een restaurant dien je je te gedragen, thuis ook natuurlijk, maar toch anders. Enfin,  misschien kwam het door die wijn dat ik, geheel losgeslagen, mijn dessert-bordje aflikte. 

Ik hoop niet dat Lucas op ons neerkeek, want tamelijk gênant natuurlijk. 

Tja,  het moet de wijn zijn geweest!