Josephine Baker.

 

Van Josephine Baker (1906-1975) wist ik eigenlijk bijna niks. 

Ja, ik kende haar naam, ik wist dat ze optrad in een bananenrokje en dat ze een kasteel had in Frankrijk, waar ze woonde met een heleboel geadopteerde kinderen. Dat was het. 

Ik was ook eigenlijk te jong om haar als artieste te kennen, ze overleed in 1975. 

Nu weet ik dankzij het Verzetsmuseum in Amsterdam een heleboel meer. Want daar was een kleine tentoonstelling over deze zeer bijzondere vrouw, over haar ongelooflijke leven. 

Josephine Baker had een verschrikkelijke jeugd. Buitenechtelijk kind, onbekende vader, eten zoeken in het afval van de rijken. 

Ze vocht zich een weg naar een beter bestaan. Danseres werd ze en zangeres en een van de eerste zwarte filmsterren. Misschien ook wel de eerste echte zwarte diva. 

In Amerika had ze met racisme te maken, en dus ging ze weg, naar Frankrijk en daar, in Parijs,  werd ze een ster, opende haar eigen nachtclub op Montmartre en ging om met de elite. 

Ze was zeer opvallend. Ze was decadent en hield nooit haar mond. Ze sprak zich uit tegen segregatie, tegen het nazisme. En tegen ongelijkheid. 

Ze ging op tournee, kwam ook in Nederland. 

En...

In de tweede wereldoorlog ging ze optreden voor Amerikaanse soldaten, blank en zwart. Ze vond dat die gelijk moesten worden behandeld, want 'wat heeft het anders voor zin om oorlog te voeren tegen Hitler?'

Ze werkte bovendien als spion voor het Franse verzet.

Voor haar verzetswerk werd ze na de oorlog geëerd met hoge Franse onderscheidingen. 

Die kinderen die ze adopteerde, dat wat ik me herinnerde, dat waren er twaalf, uit alle delen van de wereld. 

Ze noemde ze 'Regenboogkinderen' en wilde dat ze hun eigen cultuur en geloof behielden en toch in vrede konden samenleven. 

Het was een idealistisch project dat uiteindelijk toch  strandde door financiële en praktische problemen. 

Ik vond het mooi dat het Verzetsmuseum aandacht besteedde aan deze interessante vrouw. Vanwege dat verzet natuurlijk.

 De tentoonstelling is nog te zien tot en met 9 november. Gratis met MJK en het museum zelf is ook zeer de moeite waard. 

Nb: Ik heb meteen even gekeken naar de uitzending van Andere Tijden over Josephine Baker (12-12-'24),  die me hier in de reacties werd aangeraden. Mooi en duidelijk. Dank, Charlie!