Blokzijl, Vollenhove, Schokland en... Nagele.
Nagele??? wat moet je daar?
Nou, Nagele is een dorp in de Noordoostpolder en in 1956 gebouwd voor de eerste bewoners. Voor de kolonisten zeg maar.
We waren er al eens gaan kijken en hadden de wijk met doorzonwoningen en een aparte opzet toen al helemaal bekeken.
Maar Huis Polman was op dat moment dicht. Huis Polman is een huis van Hendrick de Keyser Monumenten.
Genoemd naar de eerste bewoners, de familie Polman dus en opengesteld als museumhuis. Deze keer waren we zo slim geweest om van te voren te kijken naar de openingstijden en het kon en sloot mooi aan op Vollenhove en Blokzijl.
Vanwege het huis wilden we kijken, maar ook en vooral vanwege het interieur uit die tijd. 1956 dus.
Als je er binnenstapt, waan je je terug in de tijd en zie je, in mijn geval, zoveel herkenbaars.
En Hendrick de Keyser zou Hendrick de Keyser niet zijn als niet alles klopte.
Dus staat er een tafeltje voor krant en boek en dan ligt daarin de Margriet, eentje uit 1958. Je kan gerust lekker in die stoel naast de kachtel gaan zitten en die Margriet eens uitgebreid bestuderen. Wat ik deed en zoals ik zei, Hendrick doet alles perfect.
Ik kreeg er dus een kopje thee bij, uit een gepast kopje natuurlijk, met op het schoteltje een likkoekje.
Ik had er ook best de radio bij aan mogen zetten. Je mag altijd overal aan, in en op bij Hendrick. Roken zal er wel verboden zijn natuurlijk, maar was in die tijd volstrekt normaal
De keuken, ja, zo waren de keukens in die tijd. Ik zag veel overeenkomsten met het nieuwbouwhuis waarin ik, toevallig ook in 1957, met mijn ouders ging wonen.
En verder nog de slaapkamers, de schuur, de badkamer mét lavet. Een lavet heb ik als kind niet meegemaakt, wij hadden een douchecel, zo heette dat, douchecel. Maar in mijn allereerste flat in Terneuzen zat ook nog een lavet. Dat was in 1972.
Wij hebben nog lang niet alle museumhuizen gezien, maar als het zo uitkomt, zoals nu, pikken we er eentje mee en soms gaan we er ook speciaal voor. Ook hier kregen we een hartelijke, gezellige ontvangst, je voelt je echt welkom in het huis. Een aanrader!
(Nb: Trouwe blogvolgers vragen zich misschien af waarom ik niks meer vertel of laat zien van Huis Bonck in Hoorn, ook een Hendrick de Keyser museumhuis, maar uit een totaal andere periode. De reden is dat ik daar niet meer 'werk' als vrijwilliger. Dat is niet prettig verlopen, maar het huis blijft absoluut een aanrader. Zo, hebben we dat ook gehad).
Echt helemaal terug in de tijd. Wat ontzettend leuk dat je dit kan bezoeken!
BeantwoordenVerwijderenIk ben jonger, uit 1966, maar zie toch een hoop herkenbare dingen. Vroeger deed men ook lang met spullen, als je iets kocht was dat niet voor zomaar een paar jaar. Een lavet ben ik tijdens mijn werk weleens tegengekomen. Het huis van mijn ouders werd begin jaren 50 gebouwd, maar daar zat gewoon een douche in de badkamer in.
BeantwoordenVerwijderenWat enig om te zien... Zo perfect alles uit die tijd. Jij kent natuurlijk ook het Museum van de 20ste eeuw... daar herkende ik ook heel veel.
BeantwoordenVerwijderenMaar Nagele, dat kende ik nog niet... Echt leuk!
Ik herken de lamp aan het plafond, het lavet en de keuken. Ook de gemetselde schoorsteen, allemaal uit ons tweede nieuwbouwhuis. Maar wij hadden niet zo'n tuttig perzisch kleedje op de tafel. :)
BeantwoordenVerwijderenEen "trip down Memory Lane". Ach ja, al die spulletjes en de gordijntjes voor de keukenkastjes... Ik ben van '54 en herken toch best veel. Dat heb ik ook als ik in het Museum van de Twintigste Eeuw loop, of ergens in een streekmuseum met veel "ouwe meuk". ;) Altijd weer leuk en soms ontroerend.
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar, zo’n lavet hadden wij thuis ook, we waren met 8 kinderen en mijn tante kwam elke zaterdag mijn moeder helpen om ons allemaal te wassen.
BeantwoordenVerwijderenmogge Bertiebo
BeantwoordenVerwijdereneen sprong naar m'n kinderjaren
maar toen mijn ouders en broer naar dit huis hier verhuisden in '77 heeft m'n broer in de badkamer het lavet er nog uit gesloopt :)
geniet de dag
inderdaad heel mooi ingericht en weer heel herkenbaar: mijn tante had een flat gekocht in die periode en dit huis doet me daar erg aandenken: zij had een emigratie-ameubelement gekocht, dat kon je helemaal uit elkaar halen , mocht je willen gaan emigreren! , dat in die tijd veel gebeurde! en die Bruynzeelkeuken, die toen heel modern was met de brabants bonte gordijntjes!
BeantwoordenVerwijderenen die “kloostertafel” met persianer kleedje en celluloid popSchildkrot, dat wilde ik nog even kwijt.
BeantwoordenVerwijderenJa Bertie ik was in jouw woonplaats (ik ken maar 1 Bertie) wilde niet de plaats noemen want weet niet of iedereen weet waar je woont. We hebben genoten, zagen het gesloten museum waar je werkt en ik keek naar voorbijgangers want ja je weet maar nooit en je man herken ik ook van de foto's. Hele leuk plek om te wonen. We hebben genoten. liefs.
BeantwoordenVerwijderenWat een hoop herkenning. Vooral de keuken en het lavet, die hadden we zowel in mijn geboortehuis ('59) en in de nieuwbouw van ' 68 waar we later woonden. Dat was zo te lezen een gezellig bezoek. (Jammer van jouw museumbaantje)
BeantwoordenVerwijderenWat leuk zo´n huis waar je overal mag gaan zitten en aankomen. Ik had een vriendinnetje waar ze thuis een lavet hadden, dat vond ik een raar, maar wel interessant ding. Wat jammer dat je nu geen vrijwilligster meer bent, je deed dat zo graag en helemaal vervelend als dat op een niet leuke manier gegaan is.
BeantwoordenVerwijderenGeestig, die woonkamer met biezen mat, kloostertafel en persje. Een combinatie van stijlen die natuurlijk te maken had met zuinigheid.
BeantwoordenVerwijderenHuis Polman sounds like a beautifully preserved time capsule, and your description truly brings the 1950s atmosphere to life
BeantwoordenVerwijderenHet doet me denken aan mijn eigen jeugd. Zo'n haard hadden we ook, ook dat lavet.
BeantwoordenVerwijderenNou moet ik hier toch echt eens heen. Is gewoon bijna om de hoek. Lijkt me enig om alles uit mijn jeugd eens terug te zien.
BeantwoordenVerwijderenLeuk, leuk, leuk, zelfs de plant deugt! Ik zie hem nog staan bij ons thuis. En dat lavet hadden we ook. Eigenlijk hadden we alles wat daar staat. Wederopbouwhuis na de oorlog. Inmiddels alweer afgebroken.
BeantwoordenVerwijderenWat leuk om te zien en dat je overal aan mocht komen en gewoon op een stoel mocht gaan zitten. Misschien moet ik met mijn jongste zoon maar eens Huis Bonck bezoeken, maar eerst staat maandag de Batavia die in Le,ystad ligt op de planning.
BeantwoordenVerwijderenNagele staat bij mij op het lijstje omdat het gebouwd is in mijn favoriete bouwstijl (het Nieuwe Bouwen) maar ik dank je hartelijk voor de tip van het huisje, die heb ik er net bij gezet.
BeantwoordenVerwijderen