'Gelukkig oud worden is een makkie' lees ik in het Parool. Het artikel gaat over George Vaillant, een psychiater en hoogleraar aan Harvard, die even in Nederland was en een paar verstandige opmerkingen maakt lijkt me.
Bijv.: 'Als mensen na hun vijftigste denken dat ze meer verleden dan toekomst hebben en dat elk jaar dat verstrijkt hen dichterbij de dood brengt, zal dat niet bijdragen tot geluk. Maar als ze waarderen dat ze meer vrije tijd hebben en dat hun kinderen minder reden tot zorg zijn, dat ligt geluk voor het oprapen'.
Deze professor zegt dat niet zomaar, maar gebaseerd op een jarenlang onderzoek, onder zevenhonderd mensen die sinds de jaren vijftig zijn gevolgd. Het langstlopende onderzoek naar menselijk geluk.
In Nederland is er een discussie gaande over de vraag of mensen wel 130 willen worden (die leeftijd lijkt niet zo lang meer buiten bereik te zijn). De professor weet dat niet, zo ver reikt zijn onderzoek niet. Maar een vrolijke honderdste verjaardag moet mogelijk zijn, zegt hij.
Ik zit goed behalve met de laatste twee punten. Maar ik tel mijn zegeningen heel vaak. Heel vaak. Misschien telt dat wel dubbel!
Als 55-er kan ik hier best wel over meepraten denk ik. Ik voldoe aan alle punten op het lijstje, ben alleen allang niet meer getrouwd. Daarentegen ben ik al weer 8 jaar zielsgelukkig met mijn Ben... Telt zeker dubbel...!
BeantwoordenVerwijderenEn ik heb nu een leven waarin ik alleen nog maar leuke dingen doe, zo kan ik ook goed de prbleempjes van mijn meiden opvangen mochten die zich voordoen...
Ik ga dus vast en zeker voor die vrolijke 100ste verjaardag...
Fijne zondag,
Liefs, Mirjam
Ik val nog eventjes buiten de leeftijdscategorie van het onderzoek, maar toch kan ik er me ook in vinden..
BeantwoordenVerwijderenUiteindelijk komt het er op neer dat je voor een groot stuk zelf in handen hebt of je je gelukkig voelt...
Jammer van die alcohol! ;-) (grapje hoor)
BeantwoordenVerwijderen