Per ongelukt

Die titel hè, die titel vond ik zo leuk. Per Ongelukt!
Het is de titel van het kinderboekenweekgeschenk van dit jaar. Kocht ik vroeger met mijn eigen kinderen in de kinderboekenweek een boek, nu mag ik gewoon weer, voor de kleinkinderen.
En niet alleen de titel is leuk. Het is ook echt een leuk, origineel verhaal.
Dit staat op de achterkant:

Stel je moeder zit in de gevangenis, maar ze is onschuldig. Die gevangenis staat op een streng bewaakt eilandje in de Waddenzee. En je vader, daar heb je ook niets aan want die zit de hele dag te gamen. Wat doe je dan?
Dan bedenkt je een onwaarschijnlijk bevrijdingsplan. Tenminste, dat doet Ro.
Samen met zijn vrienden Archie en Lela begint hij in een afgelegen schuur aan een fantastische uitvinding te werken. 

Ik beoordeel kinderboeken altijd nog als juf, waarbij een belangrijke vraag is: zou ik het kunnen voorlezen in mijn klas.
Het antwoord zou zijn: ja, dat zou heel goed kunnen. Het is een spannend verhaal. En ik was zelf zeer benieuwd hoe het af zou lopen. Als het allemaal gelukt zou zijn wat de kinderen bedachten, had ik het niet geloofd. Maar dat was dus niet zo.

Tot slot twee dingen:
*1. Kinderboeken lezen is heerlijk
*2. Dit is een citaat. Het zijn de slotregels uit het boek: Kijk, dingen kunnen lukken. En dingen kunnen mislukken. En soms, als je geluk hebt, kan iets ook per ongelukken. Dat weet je niet van te voren. Je probeert gewoon maar iets.

En morgen zal ik vertellen waarom de titel mij nou zo aansprak! Morgen...