Museum op zondagmiddag

We hadden Gent willen bezoeken, ook in de herhaling hoor. Maar het was koud en Gent lokte minder dan anders.
Dus werd het plan B :  Rotterdam, waar we toch langs zouden rijden op de terugweg.  En wel Boijmans van Beuningen, voor de tentoonstelling Gek van Surrealisme.

Ik had een beetje op een wachtrij gerekend, maar dat viel mee. Die was er niet. Het was wel heel erg druk, te verwachten natuurlijk op een grauwe zondagmiddag met koud weer.
Ik heb eerst een tijdje staan kijken in een hal.

Met verbazing staan kijken, mag ik wel zeggen. Acht kleine kindjes, peuter/kleuter, met een mevrouw die ze aan het vertellen was over het beeld dat je daar ziet staan.
Alle kindjes ruim voorzien van fotograferende ouders en broertjes en zusjes.
Ik kon er niet achter komen wat dit nou voor groepje was. Museumclub 'Jong Geleerd' of zoiets dergelijks. Met een officiële 'juf' ?
Een ding is zeker, ze stonden met z'n allen heel erg goed te luisteren; die mevrouw moet het wel goed hebben verteld.
Ze trokken zich ook helemaal niets aan van andere museumbezoekers. Ze keken en keken. Tja, en dat is toch de essentie van een museumbezoek. Kijken!

Wij keken ook. En nog voor de surrealismetentoonstelling (speelt er nog wel eens iemand galgje?) zagen we werk van Han van Meegeren.
Een tijdje geleden zag ik de film 'Een echte Vermeer'
Van het leven en het werk van van Meegeren wist ik wel wat, maar niet zo veel. 
Ja, dat het een meestervervalser was. En ik snapte niet dat iemand die zo goed kon schilderen als van Meegeren, ging vervalsen. Ik bedoel, hij kon het zelf, hij hoefde niet het werk van een ander te vervalsen. Door de film en door er meer over te lezen, is het me wel een beetje duidelijk geworden hoe dat allemaal gekomen is en hoe het is gegaan. Boeiend! Zeer boeiend.
Nu zag ik voor het eerst  echt werk van Han van Meegeren. Daar moest het surrealisme toch echt even voor wachten.

Dit is een vervalste Pieter de Hooch. En zo hingen er nog een paar doeken. O.a. een Christuskop

Dit doek werd gezien als een voorstudie voor het bekende schilderij De Emmausgangers. Van Beuningen kocht het voor 400.000 gulden. In 1941!
Later ruilde hij het in voor een ander werk: Het laatste avondmaal. Met bijbetaling van anderhalf miljoen gulden. Ook in 1941!!!!

Dat vind ik dan leuk, om dat nou eens in het echt te hebben gezien.