Maar daar wil ik het nu niet over hebben.
Er was (een tijdje geleden alweer) een wetsvoorstel in de tweede kamer.
Het ging om een wet waarin vastgelegd zou worden dat grootouders het recht hebben om hun kleinkinderen te blijven zien. In geval van scheiding van de ouders of weet ik veel wat er nog meer aan de hand zou kunnen zijn. Die wet is niet door gegaan.
Ik denk er wel eens aan hoe verschrikkelijk ik het zou vinden om onze kleinkinderen niet meer te mogen zien. Ik heb daar ook schrijnende verhalen over gelezen.
Niet dat er zoiets dreigt bij ons hoor. Helemaal niet, maar toch.
Dat ik de meisjes en onze lieve Odin bijvoorbeeld niet meer zou mogen zien. Die gedachte is onverdragelijk. Ik denk dat ik op de stoep zou gaan liggen of zo.
Kijk Odin eens blij en stoer zijn met z'n vader.
(Ik grijp de gelegenheid meteen aan om een foto van Odin te plaatsen, dat was al weer even geleden).
Foto gemaakt door Agnes, (moeder van Odin) |
Dan moeten ze aantonen dat ze een band hebben met de kleinkinderen.
Bijvoorbeeld door briefjes en tekeningen te bewaren of doordat ze een dag per week oppassen.
En dan nog kan de rechter een negatief besluit nemen.
Dat zal hij/zij zeker doen in geval er ernstige conflicten zijn tussen ouders en grootouders, omdat de situatie in zo'n geval voor het kleinkind belastend zou kunnen zijn.
Nou, wat ik zei, ik verwacht niet dat het bij ons ooit zo ver komt.
Onze kinderen vinden het leuk dat wij een band met ze hebben. Dat weet ik wel zeker.
Ik denk nu gewoon even aan de grootouders die dat probleem hebben.
Ik heb het als tante meegemaakt. De kinderen van mijn gescheiden broer in huis gehad totdat de moeder opeens weer moeder wilde spelen voor haar nieuwe schoonouders en ik mocht ze niet meer zien. Het was werkelijk afschuwelijk. Zowel voor mij als voor hen. De school van neefje belde me zelf op of het waar was want hij zat te huilen in de klas omdat hij me niet meer mocht zien. Getver, ik voel het nu weer. liefs
BeantwoordenVerwijderenNou dat snap ik heel goed. Echt. Voor een tante is het ook heel erg.
VerwijderenHm, ik geloof nooit zo in afgedwongen omgangsregelingen. Dat werkt toch niet want één partij is zeker niet van plan om mee te werken. Het is verschrikkelijk als volwassen mensen het zover laten komen. Wees maar blij dat het bij jou niet aan de orde is, want het lijkt mij inderdaad een grote ramp.
BeantwoordenVerwijderenVerschrikkelijk zou dat zijn, ik moet er niet aan denken.
BeantwoordenVerwijderenLijkt me vreselijk voor grootouders èn kleinkinderen. Hoop dat nooit mee te hoeven maken.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderenDat zou hier ern ramp zijn.
BeantwoordenVerwijderenBij het idee alleen al krijg ik pijn in mijn buik. Ik hoop het nooit mee te maken. Mijn liefste broer met wie ik een hele goede band heb ziet na zijn scheiding zijn twee dochters niet meer. Verschrikkelijk.
BeantwoordenVerwijderenWat een drama's spelen zich toch soms af. Ik hoop het nooit mee te maken, maar ik ben (nog)geen oma, maar dat gun je niemand.
BeantwoordenVerwijderenEen nachtmerrie voor oma en opa, maar ook zielig voor de kinderen. Het hoeft niet zo te gaan. Mijn nichtje vindt -terecht- dat ook de ouders van haar ex recht op hun kleinkind hebben. Haar zoon gaat dus regelmatig naar zijn opa en oma, ook met vakantie.
BeantwoordenVerwijderen