Boom. Het vervolg

In juli, schreef ik een blogje over een eenzame boom, midden in een weiland. Een boom met wat heuvelachtig gedoe er om heen. Hier

Ik was nieuwsgierig en was bijna over het hek geklommen om eens poolshoogte te nemen. En jullie werden ook nieuwsgierig, bleek uit de reacties.

 

 

Een tijdje later liepen we er weer, het was een zondagochtendwandeling die we regelmatig maakten. Tot onze verbazing, zagen we nu dat het twee bomen waren. Dat had ik echt niet gezien.

Verder baalde ik die dag als een stekker toen er ons een hardloopster tegemoet kwam en zei dat we niet verder konden komen op onze ronde. Een eind verderop was nl een boer, de eigenaar van de weg, bezig die weg te verharden en er mocht niemand door. 

Het is nota bene een wandelgebied en we waren denk ik al op 7 km van ons huis en dat betekende dat we dezelfde 7 km terug moesten. Wat een onzin, ik had zwaar de pest in. 

Eerst zeiden we nog dat we toch zouden gaan, eens zien of hij twee oude mensen zou tegenhouden. Maar dat risico namen we toch niet, want tien km dezelfde weg terug, dát zagen we niet zo zitten.  

 

Vooral niet toen twee boeren vanaf hun trekker bevestigden dat we er echt niet doorgelaten zouden worden. Enfin, dat was natuurlijk wel de kans om eens te informeren hoe of wat. Zij vertelden ons dat daar bij die boom een boerderij had gestaan, die afgebrand was. Voila, mysterie opgelost.

 

Van chagrijn zijn we er toen tijden niet meer langs gewandeld. Tot een paar weken geleden. 

En toen ben ik wel door het hek gegaan. Hoefde niet eens te klimmen, het zat dicht met slechts een touwtje. 

Veel was er niet te zien. Wat stenen, wat zandhopen en een paar muurtjes, zie de foto's hierboven. Maar toch was het leuk. Even mijmeren hoe het misschien geweest was.

 

Afgelopen vrijdag liepen we niet, maar fietsten we er langs. Ik zag al van verre dat er gewerkt gaat worden. En nu ben ik weer nieuwsgierig. Wat gaat er gebeuren daar?