Beekman en Beekman

Het programma van Frits Spits, De Taalstaat, is een programma waar ik graag naar luister. Een programma over taal, met liedjes, boeken, eigenaardigheden, mensen, allemaal over taal. 

Deze zomer was een onderdeel van het programma: De Boekenlijst van de Taalstaat. Mensen konden dan een favoriet boek voor die lijst voordragen, vertelden er iets over, lazen een stukje voor. 

Dat allemaal om ons,  luisteraars,  op een idee te brengen, enthousiast te maken. Omdat lezen fijn is, juist in tijden van Corona

Enfin, daar is een lijst uit voortgekomen van 100 boeken. Ik wilde iets schrijven over een boek uit die lijst, een boek waarvan ik de bespreking had gehoord, een erg leuk boek. 

Het is dit boek: Beekman en Beekman.  Van Toon Kortooms. 

Dat is beslist het boek waar ik het hardst om heb gelachen,  van alle boeken die ik ken. Het meest, het hardst, gewoon zitten schateren, onbedaarlijk gelachen.

Ik had nooit gedacht dat dit boek op die lijst zou komen. Want zeg zelf, hoeveel boeken ken je die zo grappig zijn dat je echt in een deuk ligt. Ik geen een. Tja,  literatuur is een serieuze zaak, toch?

Het gaat over de gebroeders Heintje en Matje Beekman, een tweeling. Zij wonen in de Peel, Deurne.  Hun vader is molenaar, hun moeder huisvrouw en je ziet de twee boeven opgroeien tot grote vreugde van hun ouders. Kind, puber, man.  Hun niet zo slimme buurjongen, de boerenzoon Hendrik van Ham, nemen ze voortdurend in de maling en ze vreten van alles uit. 

De jongens hebben hersens en gaan op een gegeven moment naar een internaat om verder te leren en daar ontmoeten ze Bertje van Rooy en gedrieën halen ze weer van alles uit. Als ze van school zijn wordt het oorlog en leren we een andere en serieuzere kant kennen, ook van Hendrik van Ham. 

 

De tekeningen in mijn exemplaar, zijn van Henk Kneepkens en zoals hij ze tekende, zo zie ik dus ook de gebroeders. Hier zie je ze bijvoorbeeld na hun eerste kostschoolnacht. 

Het was natuurlijk ten strengste verboden zich in elkaars chambrette te bevinden en deze broeder kwam ze dat eens eventjes vertellen. Maar hij streek met z'n hand over z'n hart toen de jongens zo onschuldig als wat,  vertelden dat ze hun hele leven al bij elkaar sliepen.
 

Beekman en Beekman. Dit boek is niet gesneuveld tijdens mijn grote opruiming en ik heb weer gedeeltes gelezen. Nog steeds grappig, prettig geschreven, niet in dialect, maar toch door de zinnen en door sommige woorden in de taal van de streek. 

Ik heb er weer om zitten lachen, hardop. 

Kennen jullie het? Of de andere boeken van Toon Kortooms, die zich ook afspelen in de Peel? 

Ik heb nu net een paar niet zo vrolijke boeken achter de rug en ik heb wel behoefte aan iets vrolijks. Dit was er een, maar verder? Tips, iemand?

De complete lijst van de Taalstaat, vind je hier. Klik 

Van die honderd boeken heb ik er zesenveertig NIET gelezen. Best veel.  

Soms omdat een eerdere ervaring met die schrijver me niet was bevallen (Cees Nooteboom), soms omdat ik boek/schrijver totaal niet ken (Over het water,  H.M. van den Brink), soms omdat ik er aan was begonnen maar het niet uit las wegens geen zin meer in (Godenslaap van Erwin Mortier).

Er stonden ook een paar lievelingsboeken op (Kees de Jongen, Meester Mitraillette) en een paar waarvan ik denk dat ik die nog wil lezen. (Rutger Bregman). En twee zoals Beekman en Beekman, die ik zelf heb en die gerust nog een keer in de herhaling mogen. (Belcampo)