Slavernij

Ineens zat ik middenin  ons koloniale/slavernijverleden. 

Dat kwam door de boeken die ik las of luisterde. Bijvoorbeeld het boek van Anton de Kom: Wij slaven van Suriname. Ik las ook Hoe duur was de suiker van Cynthia McLeod. Ik luisterde de podcast over Leopold II der Belgen en de podcast de Plantage van onze voorouders. En bovendien gaat het er vaak over in de media. En dan nog ons museum natuurlijk. Een en al 17e eeuw. Dus de tentoonstelling in het Rijksmuseum was eigenlijk een must:

We hadden gereserveerd voor zondagmorgen negen uur. We waren precies op tijd en er stond een lange rij, die gelukkig heel snel oploste.

De mensen die er werken, zoals deze mevrouw, zijn altijd erg vriendelijk en behulpzaam... Ik mocht best een foto maken en ik vond het mondkapje zeer geslaagd. Zelf heb ik het mondkapje ook om gehouden. Want op sommige plekken was het redelijk druk. 

En over Rembrandt gesproken: De beroemde portretten van Marten en Oopjen, waren ook onderdeel van deze tentoonstelling.

De rijkdom straalt er van af, van deze portretten. Ik zag ze al eerder en er is een boel over te vertellen, maar tot nu toe had ik geen verband gelegd met ons slavernijverleden. 

Dat verband is er echter wel. Marten bijvoorbeeld kreeg zijn rijkdom van zijn vader en diens geld was verdiend in de suiker. Suikerrietplantage-Brazilië-Slavenwerk. Voilá!

Maar ik was blij dat ik er weer kon zijn. En de tentoonstelling... zeer indrukwekkend. Dat kan ik al vast zeggen. 

(Wordt vervolgd)