In 2019 was er in ons museum een tentoonstelling genaamd 'Koele Wateren'. Prachtige schilderijen uit het Rijksmuseum met als thema Water. Ik heb er een paar keer iets van laten zien.
Dat was een reizende tentoonstelling. Een samenwerking van vijf verschillende musea en het Rijksmuseum.
Ik heb veel tijd in die tentoonstellingsruimte bij ons doorgebracht en werkelijk genoten van die prachtige werken. Sommige niet altijd te zien, want afkomstig uit het depot van het Rijks.
De tentoonstelling trekt van het ene museum naar het andere en bestrijkt op die manier het hele land. Hoorn, Bergen op Zoom, Zutphen, Gouda en Harlingen.
En water is niet het enige thema; over een periode van acht jaar zijn er vier verschillende thema's: aarde (Lage landen), water (Koele Wateren), lucht (Hoge luchten) en vuur.
Ik vind het idee al briljant en de uitwerking is dat ook.
Enfin, de derde tentoonstelling is nu begonnen: 'Hoge luchten' .
Vooral mijn man wilde niet wachten tot die in óns museum komt. Hij wilde gewoon vast gaan kijken, in Harlingen. En ik wilde heel graag mee.
In Harlingen, in het Hannemahuis, wat een erg leuk gemeentemuseum is, zagen we heel veel luchten. Vooral gericht op luchten in steden.
De lucht in mijn geboortestad!
Ook hier van deze tentoonstelling hebben we van genoten. Er waren leuke museummensen die wat vertelden over sommige schilderijen en die schilderijen waren mooi. Op een of andere manier niet zo indrukwekkend als de Koele Wateren, maar toch wel heel erg leuk. Dit schilderij bijvoorbeeld. Van Nicolaas Baur. In 1806 geschilderd.
Tuurlijk, ik keek naar de lucht. Maar nog veel leuker vond ik het verhaal erbij.
Dit was een van de eerste schaatswedstrijd voor vrouwen. In 1809 op de Stadsgracht in Leeuwarden. Vierenzestig vrouwen deden mee, op Friese doorlopers. De hoofdprijs was een gouden oorijzer.
Maar men sprak er schande van. De vrouwen trokken hun jakjes uit om beter te kunnen bewegen. Foei, blote armen, wat een onzedelijkheid.
Er schande van spreken, maar wel kijken natuurlijk. Kijk eens: rijen dik
Als ik in Harlingen woonde, zou ik zeker nog eens gaan kijken. En misschien bezoek ik de tentoonstelling nog een keer in een van de andere steden. Want heeeeeel toevallig zijn dat ook allemaal leuke steden om gewoon te bezoeken!
Enig, die schaatswedstrijd voor vrouwen!
BeantwoordenVerwijderenNaast de mooie schilderijen leer je ook nog wat over onze geschiedenis.
BeantwoordenVerwijderenBriljant idee van die reizende tentoonstellingen!
BeantwoordenVerwijderenBeste Bertiebo, ik lees al een tijdje je blogs en ben volger geworden. Deze tentoonstelling lijkt me mooi, zou ik wel willen zien, Harlingen altijd leuk. Ik moest denken aan een boek van mijn favoriete schrijver Hylke Speerstra. Over schaatswedstrijden in de vorige eeuw gaat het boek IJsliefde. In het eerste verhaal doet een jonge meid mee, in een blauwe soepjurk, ze wint, koningin Wilhelmina staat aan de finish.....
BeantwoordenVerwijderenMisschien een leuke tip. Adriana
Van harte welkom, Adriana. Ik ken je favoriete schrijver niet, maar ik ga kijken
VerwijderenTo the women!!!
BeantwoordenVerwijderenLeuk! Zo gaan die schilderijen echt leven. En goed idee zo'n reizende tentoonstelling.
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat zo de schilderijen naar de mensen gebracht worden! Ook goed voor de musea die ze tentoonstellen.
BeantwoordenVerwijderenLeuk idee, van die rondtrekkers. Ik ga het in de gaten houden!
BeantwoordenVerwijderenZo leuk, dat schilderij van die schaatwedstrijd voor vrouwen, Je blijft er naar kijken.
BeantwoordenVerwijderenWat leuk die schaatswedstrijden. Eens een keer iets anders dan Haverkamp.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie schilderijen laat je ons weer zien. Die schaatswedstrijd is geweldig. Het boek van Adriana lijkt me ook wel wat.
BeantwoordenVerwijderenDat waren voortuitstrevende vrouwen. Leuke tentoonstelling, met mooie luchten. Daar hou ik van.
BeantwoordenVerwijderen