De week van de eerste keer weer

 Het was voor mij de week van 'de eerste keer weer'. 

We vierden eindelijk de verjaardag van de kleindochters, waardoor ons hele gezin weer eens bij elkaar was, na twee jaar. 

Ik gaf iemand een hand, schrok er zelf van. Ook voor het eerst in twee jaar. 

En... ik ging voor het eerst weer naar de Cinema. 

Natuurlijk voor de film Elizabeth in parts. 

Ja, je bent fan van de Queen of niet en ik ben het zonder enige twijfel. 

Het was niet druk, er zaten vier mensen in de zaal. Dus nu weet ik nog niet hoe het is om weer in een vólle zaal te zitten. Maar ik weet wél hoe ik deze film vond. 

Het is eigenlijk een documentaire. Samengesteld uit archiefmateriaal, beelden gemaakt door publiek enzovoorts enzovoorts. 

Er was in 90 minuten Elizabeth veel te zien, heel veel. 

Beelden uit haar kindertijd, beelden van later, van haar gezin, officiële gelegenheden, van alles en nog wat in onderwerpen. Dus niet chronologisch. 

Voor mij was het puur genieten; ik vond het bovendien goed gemaakt. Heel erg leuk met per onderwerp bijpassende liedjes. Grappig gedaan. Sowieso zat ik regelmatig te lachen, het was natuurlijk ook ontzettend Engels!!

Mijn bewondering voor de Queen is nog groter geworden. 

Ik zag de film donderdagmiddag en dat was precies op haar 96e verjaardag. Zeventig jaar koningin. Tsjonge, wat een vrouw en wat een leven. 

Nou weet je wat, ik laat de trailer zien. Net als vroeger doe ik dat alleen als ik de film waardeerde en dat deed ik dus.