We liepen zo'n driekwart jaar geleden langs het terrein van de Volkstuinvereniging Hoorn en Omstreken.
Daar liep een mevrouw met een schaal frambozen. Heel veel frambozen, een overvolle schaal.
En allebei dachten we terug aan de tijd dat we er zelf een volkstuin hadden. Dat is ongeveer dertig jaar geleden. Het was geen groot succes. We hadden gewoon te weinig tijd. Drie kinderen, allebei een baan. En altijd was alles net klaar als we op vakantie gingen.
Soms kwamen er boze briefjes van het bestuur, dat er teveel onkruid stond en dat er maatregelen zouden volgen. Gelijk hadden ze hoor, dat was ook niet goed. En toen mijn man een keer sla in onze koelkast had gedumpt en er slakken in de melk zaten, waren we er helemaal klaar mee.
Maar nu dan? Tijd zat, het is nog geen tien minuten lopen van ons huis (belangrijk) en het was wel erg lekker, toen. Nooit betere worteltjes en tomaten geproefd. En die frambozen...
We keken elkaar aan: 'Zullen we?'
We schreven ons in met het idee, dat we het waarschijnlijk niet meer mee gingen maken. Ik hoorde alleen maar van mensen die ook wel een tuin zouden willen. Onze jongste zoon bijvoorbeeld. Maar ja, die woont in Amsterdam en daar schijnt het niet bepaald makkelijk te gaan.
Hoe dan ook, afgelopen zondag kwam er een telefoontje. 'Er is een tuin voor jullie. Tweehonderd vierkante meter. Er staat een huisje op. Kunnen jullie morgen komen kijken, om 13.00 uur?'
We gingen kijken en besloten dat we het zouden doen. Er kon meteen getekend worden en zo is tuin 263 nu voor ons. Met een huisje (niet mooi of leuk, maar wel handig) en daarachter een klein kasje dat zowat van narigheid uit elkaar valt. Maar er groeit een druif en gisteren heeft mijn man de eerste zes tomatenplanten er in gezet. De kas op de de foto is het niet, die is van de buren.
Er is ook een appelboompje en er zijn bessenstruiken. We hebben er zin in!
Het allerleukst is trouwens dat die jongste zoon mee gaat doen. Zijn vriendin is ook geïnteresseerd. Zij en ik willen veel bloemen. Hij neemt het gedeelte links van het pad. Nou en wij dan dus het rechterstuk. Hoewel het nog wel even afhangt van waar de aardappelen mogen komen. Daar heb je niks over te zeggen.
Jullie horen er nog van. Reken maar!
PS: De volgende dag, echt, een groot artikel in het Parool over de geschiedenis van de moestuin. Zo leuk!
PS (2): Raar woord, volkstuin
O geweldig... ik tuinier zelf niet hoor, maar ik lees er graag over. En er gaan vast een hoop volkstuin-logjes volgen.
BeantwoordenVerwijderenEcht geweldig! En ook: wat een werk! Maar je hebt een man en zoon met vriendin voor het zware werk! Succes! Ik lees de volkstuinavonturen hier wel!
BeantwoordenVerwijderenWat gaan jullie na alle arbeid lekker eten
BeantwoordenVerwijderenGroente uit eigen tuin is heerlijk! Een moestuin is veel werk, maar jullie hoeven het niet alleen te doen. Kom maar op met je verhalen over het wel en wee van jullie nieuwe tuin!
BeantwoordenVerwijderenFruit en groente van eigen tuin. Dat is een lekker vooruutzicht.
BeantwoordenVerwijderenWat een geweldig idee. Nu gaan wij lekker genieten van je verhalen. En jullie gaan genieten van bloemen en lekkere verse groente en fruit. Super!!
BeantwoordenVerwijderenNu heb je er juist meer tijd voor. En leuk voor zoon dat hij toch ook zijn plek heeft gevonden. Wel een eind reizen voor hem.
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier.
Dat lijkt me heel mooi om daarin bezig te zijn, helemaal mooi opnieuw beginnen. Succes, en heel veel plezier ervan.
BeantwoordenVerwijderenWat gaaf! Wel frambozen planten, hè?
BeantwoordenVerwijderenWat een leuk nieuws is dit. Wat gaan jullie genieten en dan ook nog zoon en schoondochter erbij en met elkaar veel leuke plannen maken. Ik wens jullie super veel geluk toe .
BeantwoordenVerwijderenHallo Bertiebo, zet'm op! Dat wordt zweten en zwoegen op je ouwe dag. Maar gezellig hoor zo'n volkstuin met al die verschillende mensen en culturen. Soms is het net een wereldreis. Ben benieuwd naar je belevenissen. Heb er zelf ook een.
BeantwoordenVerwijderenLeuke actie.
BeantwoordenVerwijderenMogge aan de andere zijde, dat wort later vast heerlijk smullen. Vroeger hadden mijn man en ik ook een klein volkstuintje maar door onze gezondheid hebben we dit over gedaan aan anderen. Maar niks is zo lekker en ongespoten van een eigen tuin. En dat er al een huisje staat is ook gemakkelijk erbij. Wellicht deel je nog eens meer hierover op je blog over het verloop en zo.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes en ik wens jullie hierbij een fijne tijd aldaar.
Oh veel plezier!
BeantwoordenVerwijderenHoi Bertie, Wat fijn een volkstuintje daar kunnen jullie mooie uren in beleven. Ik denk waarschijnlijk met tulpen en frambozen. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHa, naast The Queen nog iets waarin we totaal verschillen :-)
BeantwoordenVerwijderenMaar ik hoop echt dat jullie met elkaar er heel veel fijne uren zullen doorbrengen en dat je nu geen slakken in je melk zult vinden :-)
Respect!! Ik moet er niet aan denken, maar heel veel plezier, smakelijk eten en volle vazen gewenst.
BeantwoordenVerwijderen"Volkstuin", ja dat zal wel zijn naam hebben gekregen omdat het een tuin voor het gewone volk was, zo hadden ze altijd voldoende te eten. :-)
BeantwoordenVerwijderenEen moestuin is echt een groentetuin.
Wat fijn dat het allemaal zo snel ging, het seizoen is net begonnen.
Leuk dat jullie het delen en dat er ook bloemen in komen.
Weet je, toen ik de foto's zag ging mijn volkstuindershart weer sneller kloppen.
Zou het weer zo leuk vinden, maar nee mijn eigen tuin thuis is al te groot voor mij om te onderhouden.
Ben heel benieuwd naar jullie volkstuin verhalen, zo leuk!
Superleuk maar ook superveel werk
BeantwoordenVerwijderenEn hopelijk ook superveel opbrengst, want oogsten is natuurlijk het allerleukste.
En fijn dat je zoon meedoet.
Da’s leuk!
BeantwoordenVerwijderenAha, dat belooft wat! Maar wel heel leuk...
BeantwoordenVerwijderenSuperleuk en gefeliciteerd met jullie volkstuin. Hier moet je ook jarenlang wachten.
BeantwoordenVerwijderenSucces ermee. lekker buiten werken. Ik heb bessenstruiken en een schap vol bessengelei. Lekker!
BeantwoordenVerwijderenIn de jaren 60 was er bij het land waar de koeien van mijn vader liepen ook een groot volkstuincomplex, toen nog niet omheind, omdat hij er elke dag was kende mijn vader alle volkstuinbezitters. Op een dag zag hij een voor hem totaal onbekende die bezig was groente te oogsten uit een van de tuintjes. Toen mijn vader de man aansprak en zei dat is toch niet uw tuin? Antwoorde de man, ja hoor het is een volkstuintje en dus van iedereen. Nou , zei mijn vader , dat betekend niet dat iedereen zonder toestemming van de eigenaar groente mag oogsten. De man had al van alles geoogst dus terugzetten was geen optie en de man wilde niets terug geven en wilde alleen weggaan omdat mijn vader dreigde met politie. Later dat jaar werd er een hek geplaatst zodat onbevoegden geen toegang meer hadden.
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal!
VerwijderenWauw, wat leuk. Ik verheug me al op je verhalen hierover.
BeantwoordenVerwijderenOhhh wat leuk, inderdaad nu hebben jullie daar veel meer tijd voor,
BeantwoordenVerwijderenen dan nog samen met zoon en schoondochter. 200 vierkante meter is
een mooi formaat en dat huisje komt zeker van pas voor alle materialen
en zaden en potten enz. Gezellig dat je ons op de hoogte gaat houden
van alle vorderingen, kijk er al naar uit.
Wat leuk, een moestuin.En wat ik ook leuk vind is dat zoon en vriendin mee gaan doen. Het mooie van een moestuin is het plezier wat je er aan hebt en dan bedoel ik niet alleen de opbrengst maar ook de voldoening als je ziet dat wat jij geplant hebt werkelijk gaat groeien. Het lukt niet altijd maar dat geeft niet, volgend jaar beter zeggen wij dan. Benieuwd naar alle verhalen.
BeantwoordenVerwijderenIk zie al uit naar alle moestuinverhalen!
BeantwoordenVerwijderenWhat a wonderful post!!! Big congrats from here and yay for your family joining in, too!
BeantwoordenVerwijderenMy neighbor W has a garden, too, he hops on his push-bike and mostly looks happy when coming back :-)
And self grown is the best. Minus snails. Good luck and loads of fun!
Herinneringen van vroeger tijden.
BeantwoordenVerwijderenMijn vader had ook een "hof" of te wel een moestuin. Wij als kinderen moesten daarmee ook wel eens helpen.
Aardbeien, rode bessen, zwarte bessen, bramen, en boontjes enz plukken. Dat was wel een heel leuk werkje. Toen we wat ouder werden moesten we onze moeder in de keuken helpen. En dát vonden we heel wat minder fijn.
Het betekende : bessen rissen, boontjes repen, snijbonen snijden, tuinbonen doppen enz.
Mijn vader zaaide ook bloemen, duizendschoon vond hij het mooiste. Nu mij pa al jaren niet meer leeft koop ik ieder jaar een paar bossen duizendschoon. En dat is een dierbare herinnering aan mijn vadertje.
Dat is een mooie herinnering. Ik wil ook duizendschoob
VerwijderenEnig, een volkstuin. Gewoon leuk om zelf iets te verbouwen. Niet te streng zijn voor jezelf, is ons advies. Een beetje onkruid mag best.
BeantwoordenVerwijderenWat ontzettend leuk Bettie.
BeantwoordenVerwijderenVeel tuin plezier en fijn dat jullie het met z’n vieren kunnen doen.