Misschien zegt de naam je niks, die zei mij ook niks. Tot ik las waarom er aandacht aan haar overlijden werd besteed.
Trude Lafrenz was een Duitse studente die in WOII betrokken was bij de verzetsgroep Die Weisse Rose.
En dat zegt me wel degelijk wat.
Ik heb het boek Die Weisse Rose gelezen op de middelbare school, later heb ik de film gezien en de geschiedenis zit nog altijd in mijn hoofd.
Hans en Sophie Scholl waren nog student toen ze, samen met anderen, opriepen tot geweldloos verzet tegen Hitler. Dat deden ze door pamfletten te verspreiden.
Hun groep heette Die Weisse Rose
Ze hebben het, met andere leden, met de dood moeten bekopen. Ze werden opgepakt, kregen een ontzettend oneerlijk proces en werden geëxecuteerd.
Hun verhaal heeft op mij diepe indruk gemaakt. Hoe moeilijk moet het geweest zijn je te verzetten tegen Hitler en zijn regime.
En toch... toch waren er mensen die het deden. Terwijl ze wisten wat de consequenties waren. Helden!
Het verhaal van Die Weisse Rose is opgeschreven door Inge Scholl, een zus van Hans en Sophie.
Trude Lafrenz werd pas wat later gepakt, vrijgelaten, opnieuw gearresteerd en gevangen gehouden tot het eind van de oorlog.
Ze ging naar Amerika, werd arts en leefde haar leven. Ze overleed vorige week op 103-jarige leeftijd.
Laatst had iemand het over dat gezeur over de tweede wereldoorlog en dat we maar beter kunnen kijken naar de Oekraïne en Rusland.
Ik vind dat het allebei moet.
Van deze groep bijvoorbeeld was Trude de laatste overlevende. Er zijn niet veel mensen meer die het mee hebben gemaakt. Hun verhalen moeten blijvend verteld worden.
Ik kende haar niet. Maar dit verhaal moet in herinnering blijven.
BeantwoordenVerwijderenJa want de kern achter oorlogen blijft hetzelfde
BeantwoordenVerwijderenIk ben het met je eens, de jeugd moet weten dat we hier ook oorlogen gekend hebben en wat de gevolgen daarvan waren.
BeantwoordenVerwijderenHet is heel belangrijk dat deze verhalen doorverteld worden!
BeantwoordenVerwijderenIk kende dit verhaal niet maar nu wel. Belangrijk om te blijven delen!
BeantwoordenVerwijderenHeel belangrijk dat deze verhalen verteld blijven worden en dat ook iedereen er wat van leert! Zeker in deze tijd waarin het niet vanzelfsprekend is dat we verder kijken als wat in ons eigen belang is.
BeantwoordenVerwijderenJenneke
Mee eens!
BeantwoordenVerwijderenWe moeten steeds weer terugkijken in de geschiedenis. Ons realiseren dat oorlogen alleen verliezers opleveren.
BeantwoordenVerwijderenDat is inderdaad een indrukwekkend boek.
BeantwoordenVerwijderenOorlogen, geweld, onderdrukking, beperking rechten (vooral voor vrouwen) en nog veel meer! Overal en altijd! We hoeven en kunnen niet allemaal altijd op de barricaden staan maar het mag niet onopgemerkt en vergeten worden. Geniet van de goede dingen en probeer anderen in nood wat te helpen. Klinkt misschien hoogdravend maar xoxijn wij in de vluchtelingen opvang gerold en hebben we 5 jaar 1 knul en 2,5 jaar een andere knul bij ons thuiswonend gehad: 2 extra zonen, inmiddels ook een schoondochter, waar we veel om geven, inderdaad veel tijd en energie aan kwijt zijn maar die we hebben kunnen helpen uit de vreselijke gebeurtenissen in Afghanistan. Een druppel op de gloeiende plaat? Veel druppels vormen een goede plas!
BeantwoordenVerwijderenAls je de geschiedenis niet kent, begrijp je ook niet de achtergrond van de huidige conflicten. En de komende (helaas).
BeantwoordenVerwijderenHelemaal eens met je betoog.
BeantwoordenVerwijderenReckon you´ll have a hard time to believe that we just once spoke about this at school...
BeantwoordenVerwijderenHelemaal mee eens Bettie en trouwens, het ene hoeft het andere niet uit te sluiten !
BeantwoordenVerwijderenToevallig sprak ik vandaag een vriendin die een uitgebreid gesprek met haar kleinzoon had gehad over de oorlog. De kleinzoon vond dat hij er op de middelbare school zo weinig over te horen kreeg. Dat stemt tot nadenken, als de scholen de geschiedenis niet voldoende uitdragen zullen wij het nog meer moeten doen.
BeantwoordenVerwijderenIk kende dit verhaal niet. Fijn dat je het hier plaatst.
BeantwoordenVerwijderenGezeur over de tweede wereldoorlog, dat mag je niet zeggen. Oorlog is verschrikkelijk, waar en wanneer dan ook.
BeantwoordenVerwijderenGezeur over de tweede wereldoorlog...het lijkt wel of we in een tijd leven waarin alles alleen nog maar leuk en mooi mag zijn.
BeantwoordenVerwijderenIk zeg al jaren dat ze beter met schoolreizen naar Auschwitz zouden kunnen gaan in plaats van skireizen of voor de fun naar weet-ik-het-waar, om kinderen bewust te maken van de verschrikkingen van de oorlog.
De geschiedenis kunnen we niet veranderen, maar de toekomst ligt wel in onze handen.
BeantwoordenVerwijderenEn die toekomst wordt alleen maar beter als we leren van het verleden. Of in ieder geval een poging doen ...