Van den Vos Reynaerde

 Als je de stad Hulst  binnen komt, zie je hem meteen al: Reynaert de Vos.  

Hij is op weg naar het hof van Koning Nobel. 

En ook de andere dieren die een rol spelen in het verhaal Van den Vos Reynaerde zijn afgebeeld. 

Het verhaal speelt zich naar alle waarschijnlijkheid af in Hulst of de omgeving van Hulst.

Verder in de stad, valt de vos niet te missen. En dat wil ik ook niet. Veel te leuk zo'n verhaal. 

Op de middelbare school hoorde Van den Vos Reynaerde thuis in de literatuurles. Middeleeeuwse literatuur om precies te zijn. 

Ik heb het nooit gelezen, je moest geloof ik een middeleeuws boek lezen en dat was in mijn geval Karel ende Elegast. 

Ik weet nog wel de naam van de schrijver van de Vos: dat was Willem die Madocke maakte. En dat het al zo oud was. Een epos uit13e eeuw.  Intrigerend vond ik dat. Maar ook weer niet zo intrigerend dat ik me er verder in verdiepte. 

Toch zijn de dieren uit het verhaal wel bekend. Zoals Tybeert de kater, Grimbeert de das, Cantecleer de haan, Bruun de Beer. Het verhaal zelf wist ik ook wel een beetje. 

Een beetje... maar daar is nu verandering in gekomen. Beter laat dan nooit!!

Ik kocht in Hulst een boek. Een kinderboek weliswaar, maar zo ontzettend leuk. Gebaseerd op de Vos Reynaerde. Getiteld De Schelmenstreken van Reinaert de Vos en geschreven door Koos Meinderts!

Nou dat van die schade betwijfel ik, maar het is niet een heel lief verhaaltje en Koos Meinderts is bepaald niet voorzichtig. Voorbeeldje: 

Op de jaarlijkse Hofdag bij Koning Nobel worden er veel beschuldigingen geuit tegen Reinaert. Om beurten stapt er iemand naar voren om zijn beklag te doen. 

Reinaert de Vos was een dief, een moordenaar en een smeerlap. 

Over dat laatste kon Isegrijn de Wolf meepraten.  Hij vertelde de koning dat Reinaert zijn vrouw bijzonder onfris had bepoteld. 'Waar de kinderen bij waren, majesteit. Dat vond ik nog het ergste'. 

'Die kunnen dan mooi tegen hem getuigen', sprak de koning. 

'Dat zal niet gaan', jammerde Isegrijn want voor Reinaert mijn Hersintje te grazen nam, heeft hij mijn bloedjes van kinderen in hun slaap over de ogen gepiest en nu zijn ze stekeblind'. 

'Vreselijk',  viel Hersint hem bij. 

'Schijnheil',  beet Grimbeert haar toe. 'Jij hebt Reinaert zelf opengedaan en hem vrijwillig binnen gelaten'.

Enfin, die Grimbeert verdedigt zijn oom Reinaert nog, maar de aanklachten zijn te overweldigend en Reinaert moet zich aan het hof melden. De dieren die hem wel even zullen ophalen worden allemaal te grazen genomen door de slimme slechterik.  

Ze zijn zélf te hebberig, te egocentrisch zo blijkt

Op het laatst is er niks meer aan te doen en wordt Reinaert veroordeeld. Hij moet aan de galg. 

Dan zegt Reinaert zijn zonden te willen biechten en noemt als terloops een verborgen schat. De koning gelooft hem en zo krijgt Reinaert krijgt toch weer vrijspraak.  Omdat majesteit zelf die schat wel wil.  

Als dan blijkt dat er geen schat is,  krijgt Reinaert weer de doodstraf.  

Maar daar heeft hij niet op gewacht. Als ze hem gaan halen vinden ze een briefje: Ben op wereldreis. Kan wel even duren'. 

Ik vond het echt ontzettend leuk om het verhaal op deze manier te lezen. Geestig en met vaart verteld.  Maar wat het boek nog veel bijzonderderderder maakt zijn de illustraties. Voor elk van de 18 hoofdstukken is door steeds een andere illustrator een prachtige tekening gemaakt. Paginagroot. Ik wil ze wel allemaal laten zien maar ja... 

De illustraties die je hier wel ziet zijn van Daan Remmerts de Vries, Annette Fienig, Harmen van Straaten en Sylvia Weve