In de Volkskrant van een paar weken geleden stond een leuk artikel van Stefan Kuiper over dit schilderij.
Ik wilde het heel graag zien en zag het ook, in het Rijksmuseum Amsterdam, een paar weken later.
De maakster is Gesina ter Borch en de titel van het schilderij is: Portret van Moses ter Borch als tweejarig kind. Na 1667.
Wat was het geval? De Amsterdamse antiquair Dicky Zebregs ontdekte dit schilderij in een antiekhandel in Parijs.
Het schilderij fascineerde hem, dat jongetje in die witte jurk. Hij dacht dat het wel eens Prins Willem III zou kunnen zijn en hij kocht het.
Hij dacht ook dat het misschien wel een werk van Gerard ter Borch zou kunnen zijn en als dat waar was, zou het wel een heel bijzondere ontdekking zijn. Want Gerard ter Borch is niet bepaald de eerste de beste.
Na een tijd haalde Zebregs het schilderij uit de lijst en poetste met een beetje spuug op het vernis. Er verscheen een G.
En toen een hele naam.
Helaas niet Gerard, maar Gesina. Gesina ter Borch, halfzus van Gerard.
Ze is vaak op zijn schilderijen afgebeeld en er is bovendien een en ander van haar werk en over haar leven bekend.
Dus zo helaas was het nou ook weer niet, want bij dat werk van Gesina was tot nu toe maar een olieverfschilderij, ongesigneerd. En nu dit dus.
Enfin, uiteindelijk kwamen deskundigen tot de conclusie dat het allemaal echt was en dat Gesina haar jongere broertje Moses had geschilderd. Die Moses schilderde zelf ook, maar overleed op z'n tweeëntwintigste, in een oorlog met Engeland (1665-1667).
Zebregs had het schilderij eigenlijk al verkocht toen dat allemaal duidelijk werd en lichtte de koper in over de ontdekking.
Die koper gaf het schilderij toen terug en ze spraken af de winst van de verkoop te delen.
En zo geschiedde.
Er was veel belangstelling voor het doek. Ook van het Rijksmuseum en zij kochten het uiteindelijk voor 3 miljoen euro.
Zebregs had ook nog een beter bod gekregen, maar gunde het werk aan het Rijksmuseum, waar ze veel meer werk van de ter Borchen hebben.
Nou, van zo'n verhaal zit ik te smullen en dan wil ik dat schilderij zien.
Het meest echter smulde ik van het schilderij zelf. Dat schattige jongetje, geschilderd door zijn zus.
Als herinnering en dus niet zoals Moses als jonge man was, maar als klein jongetje, met z'n trommel en wat jongensachtige attributen.
En tot slot: dit is Gesina, geschilderd door haar broer Gerard ter Borch. (Rossig is ze en met een wipneus net als hun broertje Moses).
'De Briefschrijfster' heet het en het doek is te vinden in het Mauritshuis.
Ik ken de hele familie niet, maar het blijft een mooi verhaal.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig verhaal weer
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal!
BeantwoordenVerwijderenVan dit soort verhalen zitten we allemaal te smullen!
BeantwoordenVerwijderenWat een geweldig verhaal weer en je zou het van mij misschien niet verwachten, maar ik vind het een mooi en aandoenlijk ‘plaatje’.
BeantwoordenVerwijderenGeweldig verhaal. Ik hou vooral van de eerlijkheid van de twee heren die de winst deelden!
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi verhaal. Zo kijk ik met andere ogen naar het schilderij.
BeantwoordenVerwijderenI cannot believe she was only 2 year old. Really cute
BeantwoordenVerwijderen@Roentare: it's a boy
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi verhaal achter een schilderij.
BeantwoordenVerwijderenGezien de muziekinstrumenten zou je haast denken dat het een muzikaal talentje was of misschien wel moest worden. Mooi verhaal, vooral over de deal die er is gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenEen prachtig verhaal. Fijn dat het nu voor iedereen tentoongesteld wordt.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi gebaar van de koper om de winst te delen met Zebregs.
BeantwoordenVerwijderenMarja
Wat een mooi schilderij, zeker als je het verhaal er achter weet.
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal en 3 miljoen delen is niet gek.
BeantwoordenVerwijderenSchitterend verhaal en mooi dat het gegund werd aan het Rijks !
BeantwoordenVerwijderenLeuke achtergrondinformatie. Dan bekijk je zo'n schilderij toch weer anders.
BeantwoordenVerwijderenWat een leuk verhaal. Eigenlijk zou je ook een keer naar Zwolle ''moeten'' komen, want daar is een muurschildering van de laatste foto, met een paar leuke moderne grapjes erin.
BeantwoordenVerwijderen