Café

We begonnen en eindigden ons bezoek aan Doesburg in een oud café. Sterker nog: in het oudste café van Nederland, namelijk De Waag . Opgericht in 1478!!!
Doesburg was een Hanzestad. Er werd gehandeld en er moest aan de stad belasting worden betaald over inkomende goederen. Dus moesten die goederen gewogen worden. Vandaar die Waag.

 Waar veel mensen bij elkaar zijn wordt er al gauw wat gedronken en dat was (in die tijd) voornamelijk bier. Zo werd de Waag  al snel ook een bierhuis.
En nu staat die Waag er nog.
Sinds 1478 onafgebroken in gebruik geweest! Dat is wat hè.
Ik vind het altijd leuk om het oudste of het grootste of het kleinste ding ergens te zien of er geweest te zijn.
Ik heb,  nu ik er over nadenk,  nog nooit het Guiness Book of Records gezien, maar eigenlijk is dat wel wat voor mij.
Nou en dit café staat er in.
We dronken er koffie en dat was goed verzorgd.
Ik zeg wel 'we dronken er koffie', maar ik drink helemaal nooit koffie, ik vind het niet lekker, dus ik houd het altijd bij thee.
Toen dit blaadje ons werd geserveerd had ik nog even de pest in. Want ik houd niet van koffie, maar wel van zo'n klein glaasje met slagroom en ook van dat kleine glaasje met een drankje er in.

Maar ja, dat was dus voor Frits. Bij de koffie.
Ik nam van beide een heel klein likje voor de smaak en verzoende me vervolgens met de thee en mijn lot.
Dat drankje leek me heerlijk. Dus toen we weggingen vroeg ik nog even wat het was.
' Oh' zei de ober, "oh u bedoelt dat drankje dat bij de thee werd geserveerd?  Dat was African Delight'.
'Huh, bij de thee geserveerd?'
'Ja' zei de ober. 'Dat drankje hoorde bij de thee hoor, en de room bij de koffie!!'
Grrrrrr. Ik moet maar eens op zoek naar African Delight. Kan ik het thuis serveren bij m'n eigen thee!

 We hebben in Doesburg niet gewinkeld, maar ik zag wel dat er ook op dat gebied heel wat te vinden is. Eén uitzondering: het warenhuis Staarink. Een mevrouw in het museum had ons getipt: dat is een heel oud en heel groot warenhuis.

Een echte winkel van Sinkel, vond ik. Inderdaad heel groot. 'Je kunt het niet opnoemen of ze hebben het', had die mevrouw gezegd. Dat was ook zo. Erg leuk !

We slenterden nog wat  en constateerden dat we ook nog heel veel niet hebben gezien. Geen van de kerken, niets van de nieuwbouw, er waren geloof ik nog twee musea die we niet zagen.
Want ja, het was maar een dagje en we waren voor het avondeten weer thuis, terwijl het voor ons niet bepaald in de buurt was.
Dus misschien gaan we gewoon nog eens terug. Misschien als we nog eens een vakantie gaan vieren in de buurt van de IJssel.
Ooit.