Totaal aantal pageviews

woensdag 31 augustus 2011

Woensdagvraagje

Vorige week zagen we hier Tim Berner-Lee, de uitvinder van het World Wide Web. Hij werd herkend door Albertine, Jolande, Henk, Lianne, Marijke, Martin en Nanos.

En wie hebben we hier. Wie is deze man en waar kennen we hem van?


Als je dat weet, kun je mailen: bettievdgriend@hotmail.com En als je dan de goede antwoorden geeft, verdien je een punt. That's all!

dinsdag 30 augustus 2011

Herfst










't Is niet anders. We kunnen de herfst niet overslaan. Wil ik ook niet hoor. En trouwens, we zijn er al een tijdje aan gewend, toch?

maandag 29 augustus 2011

Kleine Bij

In deze hele vakantie heb ik maar vijf boeken gelezen. Dat is voor mijn doen erg weinig. Want we waren gewoon thuis. Het kwam denk ik door de trilogie van Jo Nesbo. (Nesbo met een streepje door de o). Ik vond het goede thrillers. Echt goed, maar het schoot maar niet op. Ik kon geen stukken overslaan, want de plot was tamelijk ingewikkeld. En de held sympatiek. Ik had al lang gezien hoe het afliep, maar ik moest verder lezen en soms een stukje terug.

Enfin toen ik klaar was begon ik aan Asta's ogen waar ik al over blogde. Dat boek ging achter elkaar uit. Twee dagen geloof ik.

En daarna begon ik aan dit boek. Kleine Bij van Chris Cleave. Ik las het op aanraden van Nienke die het prachtig vond. En ze had gelijk. Wat een prachtig en bijzonder boek.Ook dit boek kostte me twee dagen. Ik kon het nauwelijks wegleggen. Op de achterkant staat dit: We willen je eigenlijk niet vertellen waar dit boek over gaat. Het is een uiterst bijzonder verhaal en we willen je leesplezier niet verpesten. Maar toch moet je genoeg weten om het boek te kunnen kopen en daarom vertellen we je dit:
Dit is een verhaal over twee vrouwen. Ze hebben elkaar ontmoet op een paradijselijk Afrikaans strand en een van hen heeft een verschrikkelijke keuze moeten maken. Twee jaar later ontmoeten ze elkaar opnieuw en dat is waar het verhaal begint. Op het moment dat je begint te lezen wil je je vrienden erover vertellen. Maar vertel hun alsjeblieft ook niet waar dit boek over gaat. Door de magie van het boek komen ze het vanzelf te weten.

Ok, ik zal me er aan houden. Ik heb af en toe hardop zitten lachen, maar had het grootste deel van de tijd een brok in m'n keel. Dit boek zou ik ook vijf sterren geven als vijf sterren het hoogste was!

zondag 28 augustus 2011

Geluk voor Puck

Soms word je zomaar ineens geraakt. Dat had ik hier. Geluk voor Puck !

Artist Trading Cards



Ja, geheel geïnspireerd door de bruidsjurken van Mart Visser en nog helemaal in de sfeer, heb ik een paar Atc's gefrutseld.

Mart Visser in de Nieuwe Kerk



Mart Visser is dit jaar Kerkmeester van de Nieuwe Kerk in Amsterdam. En dat houdt in dat hij mag bepalen wat er geëxposeerd wordt. Leuk lijkt me dat. Voor Visser is de Nieuwe Kerk onlosmakelijk verbonden met het huwelijk. Een logische gedachte lijkt mij: geboorte, huwelijk, dood. De kerk was er altijd bij betrokken.

Visser: Ik heb voor deze installatie bewust gekozen voor de bruidsjurk: altijd het sluitstuk van een haute coutureshow, vaak het topstuk en het handschrift van de ontwerper. Bovendien zijn veel bruidsjurken wit. Dat brengt meer rust in de Nieuwe Kerk, een prachtig, maar nogal overheersend gebouw.

Ik vond het hartstikke leuk. Er zijn prachtige jurken bij, van beroemde ontwerpers en ook een paar lelijke. In mijn ogen dan hè. Maar geweldig om te zien.

Zelf ben ik trouwens nog steeds in bruidssferen en ik vind de jurk die Nienke heeft uitgekozen lekker toch de allermooiste!

zaterdag 27 augustus 2011

Zó Hollands (3)

En dan tenslotte nog dit schilderij. Van Co Westerik. Vorige week was hij de gevraagde persoon in het Woensdagvraagje en dat was dus niet toevallig.






Ook deze foto is niet goed, maar je kunt het toch wel een beetje zien. Er staat bij alles op deze tentoonstelling een duidelijk uitleg. Soms vind ik dat heel prettig. Dit schilderij is er een uit de serie Afdalingen. En wat Westerik er over zei staat er bij: Ik ben een echte Hollandse man, water en lucht dat vind ik verrukkelijk, met de grassen en die zeiknatte aarde waar je in ligt. En ik dacht: als je nou dood gaat, dan is daar die polder. Vandaar dat ik dus dat beeld heb gekozen als het laatste terugkerende beeld uit je leven. Het is een afdalingsdaad voor het heengaan - en waar denk je aan op het moment dat je dood gaat? Dat kan een vrouw zijn of lekker eten, nou bij mij is het dat waanzinnige licht op die Hollandse polder. Het zou mooi zijn als je zo weg kon glijden in de aarde, als het ware erin gezogen, dan is het weer een reversie van de geboorte... floep weer terug. Door moeder aarde opgenomen.




Zo, genoeg over deze tentoonstelling. Ga maar lekker zelf kijken. Hier.

Uitmarkt



En zo zag het er vanmiddag uit op de Uitmarkt.

Hevige buien, maar dan waren wij natuurlijk net overdekt iets aan het bekijken...

Reacties

Ik heb het hier best naar mijn zin bij Blogspot. Maar ik hoorde van veel mensen dat reageren lastig is. Zelf heb ik die ervaring ook bij Blogspotters waar ik reageer.Minstens drie of vier keer klikken en ook nog lang wachten. Maar nu heeft Wieneke mij een tip aan de hand gedaan waardoor het reageren makkelijker zou moeten gaan, nl. met slechts één klik en zonder wachttijd.
Je snapt dat ik onmiddellijk heb gedaan wat Wieneke zei. En nu hoop ik dat het beter is. Wie wil het even proberen?

Mac!

Ha, ik dacht ineens dat ik hier op mijn nieuwe blog nog niet een keer een foto heb laten zien van onze Mac.
Dat kan echt niet natuurlijk.
Dus hier is hij:
Ian Mac van den princen van Oraengien

vrijdag 26 augustus 2011

Kleintje Crypto

Albertine, Martin, Jet, Jolande, Lianne, Gré, Marijke, Henk en Rina hadden het allemaal goed bedacht. De oplossing van nr 6 moest zijn: zienswijze (opticien)
Weer een week voorbij en hier is

Nr. 7: Antivuurwapen (?10)

Mail je oplossing maar: bettievdgriend@hotmail.com

donderdag 25 augustus 2011

Zó Hollands (2)

Totaal anders, maar ook mooi en te zien op de tentoonstelling in de Hallen in Haarlem: Boeren aan het werk in een bollenveld. Een schilderij van Anton Koster. Ik had nog nooit van Anton Koster gehoord en dat terwijl hij uit Terneuzen kwam. Daar heb ik jaren gewoond en ik vind dat er wel eens een Anton Kosterstraat had mogen zijn. Je kunt het jammer genoeg niet zo goed zien, maar het is echt een kleurrijk schilderij.




Het schilderij was eerst in koninklijk bezit en recent ter veiling aangeboden. Zouden ze een beetje krap zitten?

Zó Hollands

Deze foto is van Barbara Visser. Ik zag hem in de Hallen in Haarlem waar een prachtige tentoonstelling is getiteld: Zó Hollands. Het Hollandse landschap in de Nederlandse kunst sinds 1850.

Ik vond deze foto heel bijzonder. Je denkt dat je toeristen ziet bij de Zaanse Schans. Maar dat is niet zo. De foto is gemaakt in Japan, in Nagasaki: Huis ten Bosch Stad. Sowieso al bijzonder wat ze daar allemaal hebben nagemaakt. Barbara Visser wilde er Nederlandse toeristen in hebben als Japanners verkleed. Dat is gek maar niet gekker dan de gebouwen die daar zijn nagemaakt. Er mochten daar in Nagasaki geen foto's worden gemaakt. Visser: Er zit blijkbaar copyright op deze gebouwen. Dat intrigeert me zeer. Ik bedoel: deze Japanse zakenlieden komen naar Nederland en kopiëren daar onze beroemdste gebouwen. En dan zou ik daar vervolgens geen foto van mogen maken?

Wat ik ook grappig vind is dat het vinden van modellen nog niet zo makkelijk was en daarom nam Visser twee bevriende Belgische acteurs mee. Dus nu zie je Belgen die spelen dat ze Nederlanders zijn die Japanners nadoen.

En dit was maar één onderdeel van de tentoonstelling. Er mochten foto's worden gemaakt, misschien laat ik een dezer dagen nog wel iets zien.

woensdag 24 augustus 2011

Asta's Ogen

Een hele tijd geleden hoorde ik op de radio een gesprek met Eveline Stoel. Zij schreef het boek Asta's Ogen. En ik dacht: dát boek wil ik lezen. Maar ik schreef het niet op en vergat het. Nu had ik een boekenbon en toen ik dit boek zag, hoefde ik niet verder na te denken.

'Indische geschiedenis is Nederlandse geschiedenis', lees ik op de achterkant van het boek. En dat is zo. Ik heb me al vaak verbaasd over wat ik allemaal over de Indische geschiedenis weet, terwijl ik er nooit geweest ben en geen familie of zelfs maar kennissen heb onder de Indische Nederlanders. Maar dit terzijde. Het boek. Laat ik beginnen met te zeggen dat het heel prettig en makkelijk leest. Het is een prachtig beschreven

familiegeschiedenis. Asta groeit op in Soerabaja, trouwt, krijgt kinderen, maakt de Japanse bezetting mee en de tijd daarna. Verliest haar man en komt in 1955 met haar moeder en zeven kinderen in Nederland aan. Asta's verhaal dáár en Asta's verhaal hier, daar gaat het boek over. Eveline Stoel heeft een relatie met Asta's kleinzoon en kent de familie dus heel goed. Zij is journalist en dit is haar eerste boek. Als ik sterren moest geven en vijf sterren was het hoogste, dan kreeg dit boek vijf sterren!!

Aardige Amsterdammer

'Een aardige Amsterdammer is zeldzaam', lees ik in de krant. De twijfel slaat onmiddellijk toe. Want mijn eigen Amsterdammer is bijzonder aardig. En mijn drie onechte Amsterdammers zijn ook erg aardig. Dus waar is die conclusie op gebaseerd? 'Ik ben zo eenzaam. Zou u mij een knuffel willen geven?' Iemand heeft dat gevraagd aan 26 passanten en één iemand was tot een knuffel bereid. Het werd vastgelegd met een verborgen camera. Wat een onzin. Ik zou het ook niet hebben gedaan. Absoluut niet! Jullie wel?



Woensdagvraagje


Een bevlogen type zo te zien. Maar wie is dit en waar kennen we hem van?
Mail me je antwoord en je verdient een punt: bettievdgriend@hotmail.com
Bette Davis was vorige week de gezochte dame. Makkie voor Albertine, Jolande, Martine, Lianne, Henk, Marijke, Martin, Frits en Kitty.

dinsdag 23 augustus 2011

Romantisch!

Vroeger, heeeel lang geleden, had ik eens een vriendje dat briefjes onder de ruitenwisser van mijn auto deed.

Een bloem op het zadel van je geliefde voldoet natuurlijk ook prima.


Eh... voor alle duidelijkheid, dit is niet míjn fiets.

(En geloof het of niet, ook dit was in Delft.)

maandag 22 augustus 2011

Dit is echt heel erg!

Af en toe hè, af en toe MOET ik gewoon zoiets verschrikkelijks kopen. Dat is dan niet tegen te houden. Iets in mij dwingt me tot de aanschaf van een huilend zigeunerjongetje in gouden lijst, of een tulpenvaas met rozen gedecoreerd en nu, ja ik kan er echt niks aan doen, nu was het dit vreselijke nachtlichtje. Nog nooit heb ik behoefte aan een nachtlichtje gehad. Dus het slaat nergens op en bovendien hangt het in de keuken. Omdat daar een zwart stopcontact zat heeft Frits de onderkant zwart geverfd en nu glanst het me tegemoet. Zachtroze met een klein beetje goud...
Er was ook nog een uitvoering met een Delftsblauw molentje; ik heb me moeten beheersen, echt waar!




Het meisje met de parel


En als je nou fotograaf bent in Delft en je maakt dan deze foto en gebruikt die vervolgens als reclame voor je werk, dan heb je het volgens mij heel goed begrepen.

De foto van de fotograaf was heel goed hoor, maar ik kon niet een betere foto van die foto maken.

Toch leuk, vind ik.

zondag 21 augustus 2011

Straatje



't Is natuurlijk niet van Vermeer. Maar het is wel een straatje en het is ook in Delft.

Super leuk vind ik.


Zal ik eens vragen of ze een baantje voor me hebben daar in Delft, bij de VVV bijv.?

zaterdag 20 augustus 2011

Bordjes in Delft





Mijn conclusie is: in Delft houdt men van bordjes!
(als je op de bordjes klikt zijn ze beter leesbaar!)







vrijdag 19 augustus 2011

donderdag 18 augustus 2011

Snackboetiek

'Snackboetiek' las ik gisteren ergens onderweg. Snackboetiek en dat voor een doodgewone patatkraam! Eerder had ik al eens 'interieurcomponisten' gezien.
Nog meer voorbeelden?

dinsdag 16 augustus 2011

Woensdagvraagje

Dit is een kaart die ik vandaag kreeg. Uit Finland notabene. Wie zien we hier en waar kennen we haar van?


Als je dat weet, kun je zoals altijd even mailen: bettievdgriend@hotmail.com


Vorige week stond hier een portret van Co Westerik. En hij werd herkend door Martin, Gré, Nanos, Henk en Albertine.


En nu ziet het er zo uit op de Roode Steen.

Wie dit er op gezet heeft weet ik niet. Wat het voorstelt ook niet.

Maar de Coen-uitspraak 'Dispereert niet' is eer aan gedaan, haha.


Coen van zijn voetstuk gevallen


Het standbeeld van Jan Pieterszoon Coen in Hoorn, is vanmorgen van zijn sokkel gestoten. Er zijn (vermoed ik) mensen die dat graag zelf hadden willen doen. Zij zijn van mening dat de daden van Coen geen standbeeld van de man rechtvaardigen.
Maar nee, het is gebeurd bij het afbreken van de kermis. Een ongeluk!
Hij wordt gewoon weer teruggezet. Coen was natuurlijk al lang van zijn voetstuk gevallen en de gemeente had net besloten een kritischer tekst bij het beeld te plaatsen. Dus dat kan nu in één moeite door!

maandag 15 augustus 2011

Lappendag Hoorn

Lappendag in Hoorn. Je moet vroeg op en dan is het al druk. Maar je hebt wel kans op koopjes natuurlijk. Ik was er vanmorgen om 6.15 en hoe druk het was zie je op de tweede foto van links. Toen het écht druk werd was ik al weer thuis.

Lappendag is de traditionele afsluiting van de Hoornse kermis. Het is ook het eind van de uitverkoop en vroeger kochten de vrouwen op deze dag goedkope lappen. De mannen gingen ondertussen aan de drank. Tegenwoordig gaan er nog steeds veel mensen aan de drank. Vandaar dat de kroegen tussen 16.00 en 20.00 uur gesloten zijn. Daarna gaat het feest gewoon weer verder.



zondag 14 augustus 2011

CocaCola

In het Museum van de Twintigste Eeuw (in Hoorn) is een tentoonstelling over Coca Cola. Leuk om te zien. Ik vond vooral de oude affiches erg leuk.
De tentoonstelling was helemaal boven in het museum, je moet een paar steile trappen op. En af natuurlijk. Het was pittig warm en halverwege verzuchtte ik dat het leuk zou zijn als er beneden een colaatje klaar stond. En dat stond er echt. We kregen allebei een klein kartonnen kratje met twee kleine flesjes. Leuk!!

Donovan


Deze zat ook bij de oude plaatjes. Donovan. Ik heb even gegoogeld. Hij is nu 65.

Oude plaatjes

Vaak op zondagmorgen luister ik naar Egmond Binnen op radio NH. Anne van Egmond gaat in dat programma voor mensen op zoek naar een liedje dat ze (gedeeltelijk) kennen. Maar waar ze niet meer van weten wie het zong en wanneer enzo. Van Egmond weet het of gaat op zoek, maar er moet eerst even een stukje worden voorgezongen. Altijd erg leuk vind ik.

Vanmorgen zong iemand een stukje van Quand le Soleil en wij wisten meteen dat het een liedje was van Lucille Star. Frits dacht ook wel dat wij dat plaatje hadden en ging op zoek. En nu zitten we dus onze oude plaatjes te draaien.

De leukste vind ik die van de vroege jaren zestig.

Het mooie is natuurlijk dat er allerlei herinneringen naar boven komen. De platenzaak (Sonora in Terneuzen) waar een plaatje 3,95 kostte. Hoe dat pick-upje er uit zag. En m'n kamer. Hoe verliefd ik was ten tijde van San Francisco. Ook nog een plaatje dat ik toch echt nog eens terug moet geven aan vriendin S.: Barry McGuire: Eve of Destruction.

vrijdag 12 augustus 2011

Atc (Artist Trading Card)

'Vroeg op, dan heb je wat aan je dag' zei mijn schoonvader altijd. En dus was ik vanmorgen in alle vroegte al een atc aan het maken.Want hij had gelijk, mijn schoonvader. Gisteren in Den Bosch wat materiaal ingeslagen en dus vandaag aan de knutsel. Dit kaartje is gemaakt met stof en een stukje Russiche krant op gestempeld papier.

donderdag 11 augustus 2011

Eerste klas Bossche Bol.



Dat is toch geluk hebben: op een terras zitten in de zon en dan de laatste Bossche Bol krijgen. Hmmm. In Den Bosch natuurlijk.

Van de NS had ik voor mijn verjaardag een kaartje eerste klas gekregen en daarvan heb ik vandaag gebruik gemaakt om in Den Bosch te komen.

Ik heb wel eens jaloers gekeken naar de mensen die eerste klas reizen, vooral als ik moest staan in de tweede klas. Maar eigenlijk is het best saai. Niemand die wat zegt, geen enkel gesprek om af te luisteren. Sowieso heel weinig mensen, dus ook niet veel te zien. Nee, doe mij voortaan maar een zitplaats in de tweede klas. Per ongeluk was ik ook nog in een stilte-coupé terecht gekomen, maar dat had ik niet gezien. Ik belde Frits even op om mijn aankomsttijd door te geven en toen werd ik me toch uitgefoeterd door een medepassagier. En ik zat echt niet te gillen hoor. De man had gelijk, natuurlijk moest ik m'n mond houden, maar hij had het wel wat anders kunnen zeggen. Eerste klas publiek!

woensdag 10 augustus 2011

Over Datum Eetclub

Ik lees net in het Parool over een Over Datum Eetclub in Amsterdam. De leden willen koken met afgeschreven produkten om 'een verwend mens bewuster en een vervuild milieu schoner te maken'.
Opeens zie ik m'n vader met een mesje wat schimmel van een stukje kaas schrapen en vervolgens de kaas lekker opeten. Ik moest er toen niet aan denken en nu nog steeds niet. Ik gooi zelf alles weg wat over datum is. Het gebeurt alleen niet vaak, want ik let meestal goed op.
Wat doen jullie met produkten over datum?

vrijdag 5 augustus 2011

Bijzonder

Deze link zette Nienke op Facebook. Heel bijzonder. Een fotograaf maakte foto's van kinderen en hun slaapkamers. Je moet maar eens even kijken. Hier 'Where Children sleep'.http://lens.blogs.nytimes.com/2011/08/04/where-children-sleep/