De Bekeerlinge

B.&M. waren zo enthousiast over dit boek, dat ik het wel moest lezen. Bovendien leenden ze het me uit.
M. zei dat ik op de eerste bladzijde al enthousiast zou zijn, maar dat was ik niet.
Ik sla natuurbeschrijvingen en plaatsbeschrijvingen vaak over in een boek. Niet altijd, maar wel regelmatig. Dat komt, heb ik bedacht, doordat ik zo nieuwsgierig ben naar het eigenlijke verhaal, dat ik niet op al die beschrijvingen kan wachten.
Dat was nu dus ook zo.
Maar daarna vond ik het echt een heel bijzonder boek. Een bijzonder mooi boek ook!
Stefan Hertmans is met zijn boeken momenteel zeer in trek, en dat lijkt me volkomen terecht!

Het verhaal:
Eigenlijk zijn het twee verhalen door elkaar.

In het eerste verhaal is de hoofdpersoon een vrouw uit de elfde eeuw. Een jonkvrouw, Vigdis Adelaïs.  Zij wordt heel erg verliefd  op David,  een joodse jonge man.
Vigdis Adelaïs was een christen, geboren in Rouen en David was tegelijkertijd in Rouen voor een opleiding. 
Er was voor een verbintenis natuurlijk geen sprake van toestemming van haar ouders, dus gaat Vigdis met  David, de zoon van een rabbijn, op de vlucht. Naar Narbonne. 
Die reis, een verschrikkelijke reis, waarbij Vigdis en David worden achtervolgd en opgejaagd en wat er allemaal gebeurt onderweg, die reis vormt de eerste hoofdmoot van het boek.
Het stel beleeft een betrekkelijk rustige periode in Narbonne, zij bekeert zich tot het jodendom en krijgt een joodse naam: Hamoutal. 
Maar daarna gaat het weer mis. Nog erger mis. Zij moeten, inmiddels met hun kinderen, wederom op de vlucht. De tweede hoofdmoot van het boek.  Je zou denken dat het niet erger kan, maar ja hoor, dat kan dus wel.

In het tweede verhaal ontdekt schrijver Hertmans in zijn vakantiedorp (Monieux, Provence), dat Vigdis Adelaïs nog in dit dorp heeft geleefd. Hij kan stenen aanraken die zij ook heeft aangeraakt.
Hij weet van haar geschiedenis af door een vondst in Cairo van Joodse geschriften, met daarin o.a. het dramatische verhaal van deze vrouw.
Hertmans gaat de route van Hamoutal en David volgen. Dat is het tweede  verhaal.
 
Je leest dus steeds afwisselend over de reis van Hertmans en de reis van Hamoutal

Dat is het eigenlijk. Je leeft heel erg mee met de jonge vrouw op de vlucht.
Nu nog steeds, ik las het boek een maand geleden, zit zij in mijn hoofd.
Godsdienst, vluchtelingen, Kruistochten (Jihad), liefde,  dat komt allemaal aan de orde.
Een werkelijk prachtig boek, het is nog oktober, maar de kans dat dit mijn boek van het jaar wordt, is zeer groot.
Hou je van geschiedenis, reizen en Frankrijk, is het ook zeer geschikt voor jou.
Ik ga in ieder geval meer lezen van Stefan Hertmans!