Links zie je Portret van een Dienstmeisje. Een schilderij van Michael Sweerts en geschilderd rond 1660. Rechts het affiche voor een tentoonstelling in het Stedelijk Museum Alkmaar.
De tentoonstelling is afgelopen. De privéverzameling van George en Ilone Kremer werd daar vertoond. Het was zeer fraai en ik vind het wederom zo mooi dat deze mensen en hun zoon de liefde voor kunst die uitmondde in deze verzameling, willen delen met publiek.
Hoeven ze niet te doen hè, maar ze doen het wel.
Je kunt er niet meer naar toe helaas.
Toch pik ik er één schilderij (afgezien van dat prachtige dienstmeisje), nog even uit. Dít schilderij:
Ik stond er naar te kijken, vol bewondering, maar snapte niet waar ik nou eigenlijk naar keek.
En ik dacht dit hoort wel thuis in de serie Merkwaardige Schilderijen.
Wie is die figuur in het zwart en wat doet ze daar? Spreekt ze een bezwering uit? Ze kijkt niet onvriendelijk. En die naakte vrouw met een doekje in haar hand, en parels in haar haar? Slaapt ze? Is ze dood. Wie is het?
Er hing natuurlijk wel een bordje bij, maar ik wilde niet meteen kijken. Pas toen het voldoende was doorgedrongen dat ik er zo niet achter zou komen, keek ik.
De schilder is Jacob van Loo en het werk wordt gedateerd tussen 1655 en 1660.
De titel van het werk is 'Danaë'.
Toen kon ik het een heel klein beetje plaatsen. Maar nog niet voldoende, dus verder lezen moest en later ook thuis nog verder googelen
Het verhaal:
Danaë was een koningsdochter. Haar vader was de koning van Argos.
Het waren andere tijden hè mensen dat moet je even in ogenschouw nemen.
Er was een orakel en dat orakel had voorspeld dat deze Danaë een moordenaar zou baren.
Dat vond de koning niks en hij sloot zijn kind op en stelde haar onder toezicht van een oude verpleegster.
Maar Zeus was natuurlijk niet voor een kiertje te vangen. Hij nam de vorm aan van een gouden regenbui, kwam vervolgens binnen door de kieren in het dak en bezwangerde Danae. Zij kreeg een zoon en dat was Perseus.
Perseus groeide op en doodde met een discusworp zijn grootvader. Zo was hij toch een moordenaar.
Tja, een orakel is natuurlijk niet voor niets een orakel. Wat er gezegd was kwam uit.
16 opmerkingen:
Ik vind het gewoon een mooi schilderij van Danaë. Maar uiteraard is de achtergrond, het verhaal, een mooie toevoeging.
Een intrigerend schilderij. Al kijkend vraag je je van alles af.
Wat kijkt dat dienstmeisje lief
Pff, wat een gedoe met die orakels toen. Intrigerend schilderij. Vind het dienstmeisje schattig.
Inderdaad andere tijden, dat kun je wel zeggen, maar het is een prachtig schilderij !
Ha Bertiebo, wat een wonderlijk verhaal...
En wat een mooi schilderij: je voelt bijna de "wolligheid" van de huid.
Die collectie had ik ook wel willen zien... maar ja: te laat!
Gelukkig heb jij wat foto's gedeeld... Dank je!
Groetjes van Marlou
Zeus was duidelijk niet voor één gat te vangen. Wat zie ik op het schilderij? Is ze daar al bezwangerd? De oude vrouw vind ik er dreigend uit zien.
This was a truly captivating engagement with both the artwork and the underlying myth, unfolding gradually as a profound revelation
Wat leuk dat je het allemaal weer uitzocht. Een mooi verhaal en twee prachtige schilderijen laat je zien. Vooral het dienstmeisje spreekt mij erg aan.
mogge Bertiebo
een mooi schilderij , met een nog mooier verhaal
geniet de dag
Weer wat wijzer geworden. Wat zijn er toch enorm veel verhalen over de oude goden en wat daar al bij hoort.
De verhalen uit de klassieke oudheid zijn grotendeels aan mij voorbij gegaan. Daarom des te leuker er bij jou iets over te lezen.
Heel mooie schilderijen, het meisje zo realistisch, de onderste vind ik vooral al die plooien van de stof zo mooi geschilderd.
Oh ja, dat dienstmeisje en die subtiele knopspelden op haar boezem. Prachtige collectie. Ik schreef er ook over. Als alles meezit, financiën, verbouwing van het museum, komt de collectie ooit permanent naar Alkmaar.
Dat dienstmeisje kijkt zo guitig, misschien omdat ze parels in haar haren heeft, wat niet zo dienstmeisjes-achtig is.
Een reactie posten