Vlak voor we naar Zeeland gingen bedacht ik dat ik mijn sleutelbos niet mee wilde nemen. Gesjouw. Maar al te opzichtig laten liggen vond ik ook weer niet zo handig. Dus heb ik ze veilig opgeborgen... maar waar??? Grrr!
Ga in gedachten terug naar het moment dat je bij jezelf dacht: ik ga die sleutelbos eens goed opbergen....laat verder alles lossss en verplaats je naar dát moment. Haal rustig adem en laat alle gedachten aan jachtigheid en paniekerig door het huis rennen...lossssss.
Heel herkenbaar. Zo ben ik ook pasjes en zo kwijtgeraakt en ik ken iemand die haar girobetaalkaarten zo goed opgeborgen had, dat ze pas bij de volgende grote schoonmaak terecht kwamen. Maar gelukkig, je hebt ze weer.
*praat met zachte omfloerste meditatiestem*
BeantwoordenVerwijderenGa in gedachten terug naar het moment dat je bij jezelf dacht: ik ga die sleutelbos eens goed opbergen....laat verder alles lossss en verplaats je naar dát moment. Haal rustig adem en laat alle gedachten aan jachtigheid en paniekerig door het huis rennen...lossssss.
Nou? Nou?
Dank je Wieneke, dank je. Maar het helpt niet!
BeantwoordenVerwijderenWel snotmiljaar!!!
BeantwoordenVerwijderenOntspán dan, mensch!!!
'k Heb ze!! Maar om nou te zeggen dat ik ontspannen was...
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar. Zo ben ik ook pasjes en zo kwijtgeraakt en ik ken iemand die haar girobetaalkaarten zo goed opgeborgen had, dat ze pas bij de volgende grote schoonmaak terecht kwamen.
BeantwoordenVerwijderenMaar gelukkig, je hebt ze weer.