Twee juffen

De scholen zijn al weer bijna drie weken bezig hier en ik ben ook weer begonnen. Dit jaar ben ik op dinsdag en woensdag op mijn oude school. Daar krijg ik kleine groepjes kinderen om wat extra hulp te bieden. Meestal op rekengebied en dan vooral breuken en procenten.
Maar deze week was ik ook ineens aan het hakken en plakken van het woordje roos. Compleet met gebaren. Erg leuk natuurlijk en nog nooit eerder gedaan. Ja, wel eens met mijn eigen kinderen, maar nooit als juf...

En behalve dat ik er erg van geniet, is het natuurlijk ook super om mijn collega's weer te zien en te spreken in de pauzes. Je hoort weer eens wat anders.
Mijn oude duomaatje bijv. Zij vertelde over haar grote jongen van zes die voor het eerst naar groep drie was.
Hij vindt het tot nu toe allemaal fantastisch op school. Hij gaat blij heen en komt blij thuis, vol verhalen en uiteraard bekaf.
Hij heeft daar twee juffen. Laat ik maar zeggen juf Marian en juf Monique.
Dus aan het begin van de week had hij juf Marian. En vanaf donderdag juf Monique.
Toen mijn duo vrijdag eens bij hem informeerde hoe het bij de tweede juf was, of het anders was en of ze ook lief was, was hij heel verbaasd.
'Een tweede juf? Nee hoor mama, echt niet.'
'Ja maar' zei z'n moeder, 'je hebt toch twee juffen, juf Marian en juf Monique. Eerst de ene en na een paar daagjes  de andere?'
Diep, heel diep nadenken en toen:
'Nee hoor, ik snap het al, het is er echt één hoor, maar ze had andere kleren aan!'

De denk/ervaringswereld van jonge kinderen... En die juffen doen het goed zou ik denken!