zaterdag 7 april 2018

Wortels

Je wortels... daar waar je geboren bent, daar waar je hoort, waar je geaard bent.
Je familie. Belangrijk en niet uit te wissen. Je verleden, je ouders, je voorouders.
Bij mij is dat allemaal redelijk gewoon. Ik kan mijn familie van beide kanten ook terug vinden.
Maar hoe zul je je voelen als je dat niet (meer) kan. Of als je wortels rot zijn of aan het rotten.

Of afgesneden. Hoe zul je je voelen. Hoe verhoud je je dan tot het verleden. En tot de toekomst?

Deze wortels zag ik in Amsterdam. Langs de Amstel.  En al wandelend op een stille zondagmorgen, kwamen er wat gedachten in me op. Soms heb je dat...

13 opmerkingen:

  1. Wauw! wat heb je dat prachtig omschreven.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een prachtige foto. Vooral die eerste. Die wortels, die helemaal om die regenpijp gekronkeld zijn. Mooi hoor!

    Hartelijke groet,
    Marie-Louise

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooie poëtische gedachten! We hebben toch maar geluk om onze wortels te kennen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Een waar kunstwerkje die wortels. Zelf wortel ik ook snel op een plekje dat bij me past zoals het huis waar ik woon.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ook dit is Amsterdam. Mooie mijmering. Als ik me ergens prettig voel, wortel ik snel. Geen enkele behoefte terug te gaan naar mijn geboortegrond (op de rand van Salland en Twente), hoewel ik daar een geweldige jeugd heb gehad.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mooi verhaal bij de "roots", alleen vraag ik me af hoe die buis zich daar houdt tussen die wortels.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mooie gedachten, prima passend bij de beelden.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mooi geschreven. Mijn broer heeft een boek geschreven over onze stamboom. Heel interessant en leuk om te lezen. Ik kom nog zelden in mijn geboorteplaats en mis het niks. Ik voel me overal thuis, als ik maar draad,naald en wat lapjes heb. Oja, én een goed boek!

    BeantwoordenVerwijderen