Avondbedspel

Volgende week gaan we op kamp. De kinderen van de eindgroepen en hun leerkrachten. Natuurlijk bedenken we van tevoren een programma voor de kampdagen.
Er is één onderdeel dat ieder jaar vast staat: op de laatste avond spelen wij - zodra het donker is - het 'Avondbedspel'.En ieder jaar is dat weer voor veel kinderen het hoogtepunt. Het concept is simpel. In een afgezet stuk bos, dat we uiteraard hebben verkend, mogen de kinderen zich verstoppen. Ze krijgen twee 'leventjes' mee, twee kaartjes in het thema van het kamp. Goed, ze verstoppen zich. Sommigen gaan in groepjes, sommigen alleen, wie echt niet durft verstopt zich heel dichtbij de start en wie echt echt niet durft hoeft natuurlijk niet. Want ik kan je verzekeren dat het eng is hoor in zo'n bos. Na tien minuten blazen we heel hard op een toeter en dan gaan de juffen en meesters, gewapend met een zaklantaarn, zoeken. Als een juf een kind vindt, moet hij of zij een kaartje inleveren. Maar er is nog een kaartje, dus nog een kans. Wat doe je, opnieuw verstoppen of op hetzelfde plekje blijven en hopen dat er niemand meer komt. Ben je twee keer gevonden, moet je terug naar het startpunt en daarna in groepen naar het kamphuis waar iets lekkers en iets te drinken wacht. En als wij denken dat er nog zo'n beetje tien kinderen in het bos zijn, wordt er weer getoeterd en dan komen de juichende winnaars het bos uit gestormd. Sommigen hebben dan gewoon nog twee leventjes. Dat zijn de superwinnaars! Hen wacht ook nog een prijs als we weer op school zijn. En de eer hè, winnaar van het avondbedspel , dat is wat!
Wordt vervolgd.