Kleinkind (2)

Het hoofdje van de baby is bijna even groot als een knikker, en zijn handjes net zo klein als erwtjes. De spieren worden steeds sterker door het gespartel in het vruchtwater. Af en toe krijgt de baby de hik, als zijn maagje vol zit met vruchtwater dat hij heeft ingeslikt. Zo begint het oefenen van de ademhaling, maar ook van het zogen. Het slikken en bewegen van zijn bovenlip is het begin van de latere zuigreflex.De foetus weegt nog geen 100 gram en is zo'n 11 centimeter.

Leuk hè. Dit alles lees ik op een site voor zwangere vrouwen. Per week kun je daar lezen wat er gebeurt, hoe het kindje zich ontwikkelt. En dat doe ik ook nu onze dochter zwanger is, dat lezen. Als ik terugdenk aan de tijd dat ik zelf zwanger was, valt me op dat er tegenwoordig erg veel aandacht aan een zwangerschap wordt besteed.  Toen was er een boek, als ik me goed herinner heette het 'Het grote wonder', dat boek haalde ik af en toe uit de bibliotheek. Mooie foto's stonden er in van ongeboren baby's en dat bekeek ik dan wel eens.  Oh ja en er was een boek dat heette Bevallen en Opstaan en dat was  zo'n beetje de bijbel voor zwangere vrouwen. Dat was het eigenlijk wel. Ik was zwanger, ik werkte en ik vond het heel erg leuk om kleine kleertjes en stofjes voor het kamertje en het bedje te kopen. Ik ging op controle bij een vroedvrouw en verder zou ik wel zien...
Er waren geen echo's, foliumzuur slikken bestond nog niet, en het was gewoon afwachten of het een jongetje of een meisje zou worden. Er heeft ook nooit iemand gezegd dat ik bepaalde dingen zoals rauwe kaas niet mocht eten. Dat roken heel slecht was en teveel zout en alcohol ook niet zo best, dat was eigenlijk alles wat ik wist. Erg ongerust over wat er allemaal mis zou kunnen zijn met de baby was ik ook niet. Er werd ook niets onderzocht. Van een nekplooimeting had ik nog nooit gehoord.  
                                    
The times they are a-changin.