Herinneringen aan Sonia Gaskell

Eigenlijk heb ik helemaal niet zo veel met ballet. Ik vind een enkele keer een opvoering van een klassiek ballet wel prachtig, maar dan is het ook wel weer genoeg voor een lange tijd. Maar die balletwereld en dan vooral in de jaren vijftig en zestig, de danseressen en dansers, ja dat heeft me altijd erg geïnteresseerd en nog steeds. De namen Jaap Flier, Marianna Hilarides,Rudi van Dantzig... En natuurlijk Sonia Gaskell, de vrouw die alles in Nederland op dansgebied in d';r eentje in ontwikkeling bracht. Ik zag al jaren geleden een film over haar. Een film die nog steeds te zien is overigens: http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1161292
En ik ben dol op Rudi van Dantzig. Al sinds zijn boek Voor een verloren soldaat, één van de mooiste boeken die ik ooit heb gelezen. 
Dus dat ik dit postuum verschenen boek wilde lezen lag voor de hand. En ja, dat lees ik dan ook achter elkaar uit. Dit staat op de achterflap: Als zeventienjarig ontmoet Rudi van Dantzig Sonia Gaskell, de vrouw die zijn leven sterk zou beïnvloeden, eerst als lerares, daarna als artistiek leidster. De geboren Russiche Gaskell (1904-1974) is van onschatbare waarde geweest voor de ontwikkeling van de dans in Nederland: ze was een vurig pleitbezorgster van de danskunst met een eigen Nederlands karakter. Gaskell werd vereerd en verguisd; er werd veel goeds, maar ook onwaars over haar geschreven. Van Dantzigs ergernis hierover dreef hem er toe dit boek te schrijven, waarin hij een verering laat zien die bij tijden in afkeer kon omslaan. Zin diepe liefde en bewondering wonnen het echter altijd. Gaskell blijft een raadsel, ook voor Rudi van Dantzig. Tot aan het eind van zijn leven heeft hij aan dit boek gewerkt, gezwoegd; het viel hem onverwacht zwaar, maar dat blijkt niet uit de lichtheid, de poëzie en de humor van zijn verhaal.

Tja, een prachtig boek, over 'Mevrouw'.