Kerk

Vroeger, heel lang geleden, had je het verjaardagsfonds van de kerk. Dat hield in dat er bij de jarige gelovigen in de wijk een felicitatiekaartje werd bezorgd en zij werden dan verondersteld vanwege de feestvreugde een bijdrage in een busje te doen. Ik was een tijdje degene die met dat busje en die kaartjes liep.
Meestal deed ik dat goed hoor. Maar ik heb ook eens een keer een stapeltje kaartjes achterover gedrukt. Geen tijd, geen zin. Kregen de jarigen geen kaart en de kerk geen bijdrage. Toen dat uitkwam heb ik ongenadig op mijn donder gehad.
Vandaag de dag krijgen de leden van de kerk hier nog steeds een kaart met hun verjaardag. Maar van een busje is geen sprake meer. En de kaarten zijn er in de loop der jaren bepaald op vooruit gegaan.
Frits die afgelopen woensdag jarig was kreeg deze. Ik vond hem meteen al leuk. En de tekst aan de binnenkant vond ik ook geslaagd. Zo had het altijd al moeten zijn eigenlijk. En in veel plaatsen was het misschien ook wel zo. Maar niet overal, denk ik. Nee, niet overal. Dit stond er in:

Kerk

Je hoeft niet protestant te zijn en ook niet katholiek
je kunt er huppelend naar binnen of met reumatiek
want of je fris of fruitig bent, bejaard of zelfs antiek
je bent er elke week opnieuw het hooggeëerd publiek

je kunt er naar verstilling zoeken of naar dynamiek
je mag er met je dromen komen of met je kritiek
al oog je nog zo sjofeltjes, al oog je nog zo sjiek
je bent er meer dan welkom, ook alleen voor de muziek.

Tekst: Christien Crouwel      Tekening: Willeke Brouwer