Bezwaarschrift

Mijn moeder hoefde een keer een bekeuring NIET te betalen.
Ze was het niet eens met de bon, liet de zaak voorkomen en barstte daar (ik denk in het kantongerecht)  in tranen uit.
Mijn moeder was een stoer mens, ik heb haar nooit in tranen gezien, zelfs niet bij echt ernstige zaken.
Het verbaasde me hogelijk dat ze dat dus gewoon heeft kunnen spelen en ik moet er nog altijd om lachen.Mijn vader kon dit verhaal ook zo vol trots vertellen. Dat maakte het nog leuker.

Zelf heb ik zojuist flink wat tijd besteed aan het schrijven van een bezwaarschrift tegen de boete die ik laatst ontving. (62 euro met administratiekosten erbij). Voor fietsen waar het niet mag. Grrrr!
Was ik nou ook maar in tranen uitgebarsten, dan hadden ze misschien medelijden gekregen. Maar nee hoor, hoewel ik echt een jankerd ben, werd ik alleen maar heel erg kwaad en heb de opsporingsambtenaren ernstig beledigd. Zo zelfs dat ze me waarschuwden dat als ik nog even door zou gaan, er nog een boete bovenop zou komen.
Maar echt, het was ontzettend onredelijk.
Dus vandaar het bezwaarschrift. Ik denk dat ik het allemaal heel goed duidelijk heb gemaakt en geef mezelf een goede kans. Ik bedoel als ik daar zou zitten, op afdeling Mulder,  om mijn brief te beoordelen, zou ik absoluut mij gelijk geven, hahaha.
Spannend vind ik het. Spannend en ook wel een beetje leuk!