Vanwege dat jubileum werd er voor de vrienden van Cinema Oostereiland een lunch georganiseerd. En wel op de binnenplaats, buiten in het zonnetje. Daarna kregen de vrienden de keus uit drie films. Als dat geen superleuk cadeau is...
Maar nu die film. We kozen The Artist.
Over die film heb ik indertijd (de film is uit 2011) iets gelezen, maar kennelijk sprak het me toen niet genoeg aan om er heen te gaan. Of ik had geen tijd, ik weet het niet meer.
Hoe dan ook, nu gingen we en wat was het een superfilm. Echt zo leuk en vooral origineel.
Het begon een beetje vreemd en de eerste paar minuten vroeg ik me af hoe we zo netjes mogelijk konden vertrekken. Maar toen begon het door te dringen en heb ik tot het eind heel goed gekeken en genoten.
Het is een zwart-witfilm en bovendien een stomme film. Daar was ik niet op voorbereid, het zorgde voor mijn twijfels aan het begin.
Het verhaal speelt zich af in de tijd dat men net overging van stomme film naar sprekende film.
George Valentin is een grote ster in de stomme film. Hij komt per ongeluk in contact met Peppy Miller, een beginnend actrice en George zorgt er voor dat zij aan de bak komt. In de sprekende film. Zij is goed en wordt een grote ster. George houdt vast aan de stomme film, maar dat werkt niet meer. Hij raakt alles kwijt en ook zijn huwelijk gaat mis. Hij moet zijn bediende ontslaan en raakt aan de drank. Alleen zijn hondje is hem nog trouw.
En Peppy, maar dat weet George niet.
Nou, zo'n soort verhaal dus. En dat alles zonder dat er gesproken wordt, maar wel met zeer passende muziek.
De film zal wel nergens meer draaien denk ik, maar als je toch op een of andere manier de kans krijgt om hem te zien of als-ie misschien op tv komt, moet je zeker kijken!!!!!
Ps: En dat hondje was helemaal fantastisch!!
1 opmerking:
Ha ja, de Artist was inderdaad een verrassend leuke film!
Een reactie posten