Een plaatje van een gaatje

De was die lekker aan de lijn hangt te wapperen... Ik vind het zelf ook fijn om mijn was op te hangen buiten en kan er  echt van genieten, als de zon en de wind hun werk doen. Goh, had ik dat al eens gezegd? Tsss...
Toen een vriend laatst hoorde van onze plannen de tuin te veranderen zei hij: ' En dan natuurlijk als eerste die waslijnen weg'.
Mooi niet. De waslijnen blijven waar ze zijn voor altijd.
'Je kan toch een droogmolen nemen', zei hij toen, 'of een droger'. Dacht het niet.
Maar goed, mijn afwijking gaat zo ver dat ik ook altijd en overal een foto maak als ik ergens lekker een was(je) zie hangen.
Ik heb een map vol en in Venetië kwam daar nog heel wat bij. Ik denk dat niet veel mensen daar een droger hebben.
De foto's die ik nu laat zien vind ik zelf echt heel leuk. Ze zijn gemaakt op het eiland Burano, het eiland dat bekend staat om de gekleurde huizen. Dat zie je ook als je goed kijkt.

Frits stond die theedoek vast te houden aan een puntje toen ik de foto's maakte, want het waaide op dat moment nog al. Nog een geluk dat er niemand in de buurt was. Want twee van die was-fetisjisten...

Ps.:We waren ook nog eens in New York, waar het keihard regende, dagenlang. Ik zag toen de meest vrolijke, aparte, bijzondere regenlaarzen ooit en had bedacht dat ik daar een fotocollage van wilde maken. Moest ik die foto's natuurlijk wel eerst maken. En dat betekende soms een achtervolging. Als we toen opgepakt waren wegens raar gedrag had me dat niet eens erg verbaasd. Maar verder zijn we best normaal hoor!