Yabbadabbadoo!

Oh wat ben ik vaak verbolgen geweest over het feit dat wij geen televisie hadden, vroeger thuis.
Mijn vader werkte notabene bij Philips!
Maar niks hoor. Wij kregen pas televisie toen ik een jaar of veertien was. Ik denk dat ik in de tweede klas zat.
Het was een belangrijke gebeurtenis in mijn leven van dat moment. Ik had daarvoor heus wel televisie gezien, maar niet vaak. Bij mij thuis werd gelezen. En naar de radio geluisterd.
Terugdenkend kan ik me eigenlijk niet veel meer herinneren van waar we toen naar keken. Het was zwart-wit, dat zeker en ik denk dat er nog maar één zender was. Of misschien twee? In ieder geval viel er niet veel te kiezen. Dus ook geen strijd.
Een paar dingen herinner ik me, maar het kan ook best zijn dat het pas van later was: Op zaterdag was er wel eens een musical. Dat vond ik toen al leuk. Verder The Fugitive, Dr. Kildare , Bonanza, en.... de Flintstones.
De Flintstones was ik helemaal vergeten. Tot ik dit boekje zag op een rommelmarkt. En toen wist ik het weer, Betty en Barney Rubble, Wilma en Fred Flintstone en hun kind Pebbles Flintstone. Pebbles vond ik geweldig. En eigenlijk is het best grappig bedacht allemaal. Yabbadabbadoo!