Achtertuin (3)

Woensdag is gelukkig een werkdag voor mij. Gelukkig, want het leek me best moeilijk om te zien dat alles van 35 jaar tuin er uit zou gaan. Dus mét de komst van de tuinman, vertrok ik naar school.
Maar om kwart over twaalf, wist ik niet hoe snel ik thuis moest komen.
We troffen het buitengewoon. De tuinman was een hartstikke leuke jongeman die supernetjes werkte en hard. En hij had weer geluk dat het gedurende de hele periode (10 dagen, het was toch heel veel werk voor zo'n postzegel) heel behoorlijk weer was.

We zagen meteen dat het goed zou worden. Dat hij maakte wat de architecte had bedacht. Af en toe liep er iets een beetje anders en dan gaf hij zijn advies. Op een hele prettige manier. Die Frank! Wat een schatje was het. We misten hem gewoon een beetje toen hij er niet meer was.

 Enfin, de muurtjes werden gemetseld en uiteindelijk gingen de planten er in én de bollen.

We zijn superblij. We hebben veel meer ruimte, het is mooi strak geworden. Makkelijk bij te houden. Er is verlichting aangelegd en we konden onze beeldjes weer plaatsen. Zelfs de kamer lijkt er lichter door geworden.
Door het lekkere weer hebben we zelfs nog een beetje kunnen proefzitten. En dat beviel ook.

Het ziet er nu nog vrij kaal en misschien een tikkeltje saai uit. Maar als die planten eenmaal lekker gaan groeien, wordt het een heerlijke tuin. Er komt nog een houten bak bij, zoals de grote houten bak, maar dan veeel kleiner, links naast de schutting.


(We vonden het best moeilijk hoor om alles te laten doen in plaats van zelf de handen uit de mouwen te steken. En het was natuurlijk ook veel duurder. Maar ja, nu is het klaar. Anders was het een gebed zonder eind geworden. Bovendien zouden we toch niet alles zelf hebben gekund).

Dit is het. Tuinproject afgerond. Met dank aan Anneke van Meegen, Groenregie en Frank.