maandag 3 november 2014

Over een geheim plekje en een handig hulpje



Hier ben ik dus echt heel dol op hè. Ik schreef er al eens eerder over. Van die hulpjes die je nog van je leven niet gemist hebt, maar die je dan ineens heel aantrekkelijk voorkomen. Die krantjes waar ze in staan, die spel ik.
Niet dat ik ooit zo'n hulpje uit zo'n krantje heb gekocht hoor. Ik ben natuurlijk niet echt gek.
Een sleutelsafe lijkt trouwens wel erg nuttig voor iemand als ik. Maar ja, die moet je op een geheim plekje plakken en dan vergeet ik natuurlijk wat voor geheim plekje ik had bedacht.
Ik heb mijn sleutels op mijn vorige geheime plekje overigens nog steeds niet gevonden.Wat aangeeft dat ik heel goed ben in geheime plekjes.
Dus.

Maar toch heb ik laatst iets gekocht. Weliswaar niet uit zo'n boekje, maar vergelijkbaar. Had best in zo'n boekje kunnen staan.
Dat is namelijk de kledingvouwplank. Een ding dat er voor zou gaan zorgen dat:
'mijn t-shirts, handdoeken, sweaters etc. keurig gevouwen gaan worden. Op exact dezelfde afmeting. Slechts 5 seconden per kledingstuk.  Vele malen onderscheiden. Kleur Blauw'.

En dan laten ze een filmpje zien waarbij een man (een irritant soort man) vrolijk zijn shirts staat te vouwen. Op zijn blauwe plank. Heel snel doet die man dat en supernetjes.
Ik dacht: als die man het kan, kan ik het ook en ik ging voor de bijl. Want ik ben erg gesteld op nette stapeltjes.
Ik kreeg zelfs twee van die planken, voor de prijs van één. De tweede bood ik  mijn dochter aan. Maar zij bezit  iets meer gezond verstand  dan haar  moeder en valt bovendien niet erg op nette stapeltjes. Dus dat werd niks.
Tja en nu gebruik ik dus die plank. Ik doe er veel langer over dan 5 seconden. Veel langer. Ik heb nette stapeltjes, dat wel. Maar als je zo'n met plank gevouwen shirt weer uitvouwt, is het kreukeliger dan vroeger toen ik ze (eigenlijk ook wel redelijk netjes) zelf vouwde.
Maar het is wel leuk om te doen hoor, zo met die flappen: pats, pats.

Conclusie: het is niet een erge miskoop, maar ook geen succes. En over een poosje komt de plank gewoon te liggen bij dat buitengewoon scherpe messensetje, bij die gelzooltjes voor vermoeide voeten, bij die...

Toen ik trouwens dit plaatje opzocht stuitte ik op weer een andere manier van vouwen. Het internet staat er vol mee.  Dit is helemaal gratis, dat wel. Maar voordat ik dit a. zal begrijpen en b. zal kunnen uitvoeren, zijn we ongetwijfeld een jaar verder. Da's tijdverlies. Niks PRESTO!




5 opmerkingen:

  1. Eigenlijk toch vreemd dat we ons altijd laten vangen om quasi nutteloze dingen te kopen, waarvan we dénken dat we ze kunnen gebruiken... Hier staat ook zo'n resem in de kast..
    Nochtans dat vouwhulpje zie ik wel zitten ;-)....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bedacht opeens dat je volgende keer je sleutel plekje even moet fotograveren ,opgelost zo weer gevonden ........

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh dit is Zoooo herkenbaar. Ik ben ook zo'n type die dat niet voor elkaar krijgt. Mijn moeder wel en zij heeft tal van handige hulpjes die ze gebruikt. Je had me moeten zien net, toen ik je blogpost zat te lezen. Ik zat echt te genieten van herkenbaarheid. Zo leuk. En dat filmpje? Ik heb dat wel eens eerder gezien en uitgeprobeerd maar nee. Echt niet! Hmmm :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ha goed dat ik van jou hoor dat het niks is... ik zou me ook hebben laten vangen. Ik hou nl. ook van nette stapeltjes... :) Ik zou zo een vouwplankje willen voor mijn stofjes... zodat dat ook mooie stapeltjes zijn... maar daarvoor zal dat vouwhulpje ook wel niet ok zijn vrees ik? Niets zo goed als wat je zelf doet! Zelf plooien dus maar! :-))

    BeantwoordenVerwijderen