Terug in London

Toen we de laatste keer in London waren, in september, hadden we het leuk hoor. We deden en zagen mooie dingen, as usual, maar de ware vreugde wilde niet komen.
Ik liep niet goed, voelde me niet fit en af en toe uitgesproken beroerd. Maar vooral hing er een donkere wolk boven mijn hoofd, vanwege het leveronderzoek dat meteen na terugkomst zou moeten plaatsvinden. Lever... tss, dat vind ik maar een eng ding, als daar iets mee is. We spraken af dat als de uitslag gunstig zou zijn, we meteen nog een keer zouden gaan.
Een paar weken geleden zaten we weer in de zenuwen, nu wachtend op de uitslag van een rottig onderzoek bij mijn man.
Enfin, we zijn gisteren weer teruggekomen van ons bezoek aan London. Dus dan weet je meteen dat het allemaal vrij goed is afgelopen met al die onderzoeken.
Toen we aankwamen, de eerste dag, gingen we, zoals we dat bijna altijd doen, eerst naar Trafalgar Square.
En daar zagen we dit:

Je hebt daar zo'n grote sokkel en daar staat iedere keer een ander kunstwerk op.
Deze keer dit beeld, getiteld Really Good. Nou, als dat niet op ons van toepassing is?
 Het beeld is gemaakt door David Shrigley, het is zeven meter hoog en volgens bijschrift: a hand, giving a thumbs up. 
De maker hoopt dat dit simpele gebaar een self-fulfilling prophecy wordt en dat zaken die als slecht worden beschouwd, zoals daar zijn de economie, het weer en de maatschappij, beter zullen gaan als we positief gaan kijken en denken.
Tja, en dan zijn wij kinderachtig genoeg én blij genoeg om zelf ook even met de duimen omhoog op de foto te gaan.

Die sokkel heet trouwens eigenlijk the Fourth Plinth. De bedoeling was dat er een beeld op kwam van een William. Maar het geld was op en de plinth bleef leeg. Nu dus niet meer.
Over wat er de volgende keer op komt te staan, mag je je mening geven.  Er is een shortlist. Niet de meeste stemmen gelden dus, maar wel je mening laten horen aan een panel, dat uiteindelijk beslist.
Ik vind het een superleuk idee! Zouden we hier ook moeten hebben, zoiets. Klik