En nu zal ik niet zeggen dat het staan aan de oever van de Rotte nummer 1 op mijn bucketlist was, maar ik vind zulke dingen wel heel erg leuk. Nog nooit had ik aan de Rotte gestaan en nu dus wel. Hoe bijzonder!
Het liefst zou ik daar ter plekke in gezang zijn uitgebarsten, maar ja ik was daar niet alleen en de tekst van het beroemde lied 'Aan de oever van de Rotte', kende mijn maatje niet. En om daar nou in m'n eentje te gaan staan zingen...
Ik stond daar nota bene met een echte Rotterdamse, die zowat aan de Rotte wóónt, maar desalniettemin dit dramatische lied niet kende...
Tsss, het is gewoon cultureel erfgoed.
Een schande vind ik het. Ook de echtgenoot van deze Rotterdamse kende het lied niet. Nou vraag ik je.
Ik heb het nog wel eens aan een klas kinderen aangeleerd, uiteraard net voor we op kamp gingen. Die kinderen vonden het fantastisch. Dat zeg ik... cultureel erfgoed!
(Overigens leerde ik zo'n klas ook het Wilhelmus als ons verleden ter sprake kwam, zonder dat het door de regering verplicht was gesteld, haha)
Enfin, dit gezegd hebbende, meld ik dat het hier ging om Els. Van het blog KnutzEls
Zij is die Rotterdamse.
Op dit minpuntje na, hadden Els en ik een mooie dag.
We gingen een workshop doen. Kaarten maken olv. Corine van Kuilenburg.
Met oxyde inkt en stempels.
Ik maak nooit kaarten; toch kan ik het geleerde goed gebruiken voor ATC's
De kaarten die ik nu maakte, zijn niet heel erg gelukt. Ik had niet anders verwacht, in zo'n gezelschap kan ik dat gewoon niet zo goed.
Toch heb ik er wel veel van geleerd, precies de bedoeling van een workshop toch?
Straks ga ik in alle rust een klein beetje oefenen
Dit zijn niet mijn kaarten, maar zo zie je in ieder geval wat de bedoeling was:
Leo en Els haalden me van het station en brachten me er ook weer naar toe. Els had een heerlijke ovenschotel gemaakt en tussendoor kletsten we natuurlijk, zoals we dat altijd doen. Misschien door de workshop iets minder dan anders. Dat komt wel weer een andere keer.
Els en Leo: dankjulliewel! Het was fijn.
Het lied over De Rotte tussen Delft en Overschie. Wie kent dat nou niet!?
BeantwoordenVerwijderenDe kaarten lijken me leuk, soms moet je inderdaad na een workshop thuis even rustig aan de gang.
Haha, zelfs ik, Zuid-Limburgse ken dit liedje. vind het overigens wel een droevig lied, zo zielig voor moeder Kikker.....
BeantwoordenVerwijderenTja, wat kan ik hier nou op zeggen. Mijn culturele opvoeding is jammer!ijk te kort geschoten. En mijn kinderen hikken ook tegen een schandelijke leemte aan. Ik zit me nu,nog in pyama,te schamen en hoop de tekst straks tot in de puntjes te kennen. :-) :-) :-)
BeantwoordenVerwijderenHaha, ik als Friese import Limburger ken dat lied nog... Ook nog een hele andere variant. Die hadden we in dienst en begon met:
BeantwoordenVerwijderenAan de rand van het autokerkhof
Stond een oude chevrolet...
De titel kende ik niet, dus ik begon me al te schamen, maar toen ik de eerste tonen hoorde wist ik het natuurlijk wel. Ik kon het bijna in zijn geheel meekwelen.
BeantwoordenVerwijderenHet is een echt Rotterdams lied. Net als dat van Tom Manders (Dorus) over de laatste trein naar Rotterdam. Ook zoiets moois. Ik vermaak er de Friezen wel eens mee samen met een eveneens Rotterdamse vriendin. Ze vinden het geweldig! Bij Amsterdammers ben ik er natuurlijk iets voorzichtiger mee hahahaha....
Ik begon al te zingen toen ik de titel van dit blogje in mijn reader zag staan :-)
BeantwoordenVerwijderenMijn opa, die uit de bollenstreek kwam, zong het altijd.
Distress oxides vind ik fantastisch werken en inderdaad, wat je in de workshop geleerd hebt voor kaarten, kun je heel goed toepassen op atc's dus veel plezier met oefenen.
Ha ha ha, wat een schitterend lied. Ik ken wel de melodie, maar niet de woorden.
BeantwoordenVerwijderenHet zal wel vaak geparodieerd zijn.
En het Wilhelmus heb ik nog nooit gezongen met mijn klas. Ik geloof dat ik op het laatst drie blanke kinderen had. De rest kwam van ver.
Ook weer zo leuk, ik zag ze albij KnuzEls. En wat het lied betreft, ik ken het ook niet. Maar was nog wel in Rotterdam. Ook leuk.
BeantwoordenVerwijderenIk kende wel een heel andere tekst op die melodie, even dramatisch, dat wel. Deze versie had ik vast wel eens gehoord, maar dat wist ik niet meer.
BeantwoordenVerwijderenIk ken het ook niet maar goed...ik ben dan ook een Haagse ;) Leuk die kaarten, gezellig om dat zo met elkaar te doen!
BeantwoordenVerwijderenIk vind je gemaakte kaarten heel mooi hoor!
BeantwoordenVerwijderenAltijd leuk om een workshop te volgen, het geleerde kan je altijd nog eens gebruiken op een andere manier.
Groetjes,
Floor
Leuk die kaartjes. En nog leuker om dat samen met Els te doen. De Rotte ken ik wel, het lied niet.
BeantwoordenVerwijderenHet is een bekende melodie, waar wij vroeger wel teksten op gemaakt hebben, maar dat tragische lied over de Rotte kende ik niet. Kunnen we nu binnenkort mooie kaarten zien? Dat gaat je vast wel lukken.
BeantwoordenVerwijderenWie kent dat lied nou nie? (-:
BeantwoordenVerwijderenIk heb wat langs de Rotte gefietst! Het is maar een armzalig riviertje voor zo'n joekel van een stad. Fijn dat jullie zo'n leuke dag gehad hebben en er ook nog wat van hebben opgestoken.
De kaartjes zijn mooi!
Ha Bertie, ik kende het wel, zou zo met je hebben meegezongen.
BeantwoordenVerwijderenHet Wilhelmus ook, gewoon geleerd op de lagere school. Niks mis mee!
Tja, de oorsprong van de familie van mijn Lief ligt aan de oevers van.. precies de Rotte! Dus vind ik dit wel een heel toepasselijke post ;o) Zelf was ik er nooit. Dus kijk ik graag met je mee, was ook graag met je in gejubel uitgebarsten daar.. ! Want ik ken het redelijk tot zeer.
BeantwoordenVerwijderen