Meester van het licht

Ik had helemaal geen zin meer in de tentoonstelling: Emanuel de Witte, 1617-1692, Meester van het Licht.
We waren in het Stedelijk museum in Alkmaar net naar het verhaal van de beerput geweest. Met de ring en het prachtige schoentje van Maria Tesselschade en ik had daar zeer van genoten. Klik
In het zelfde museum was Emanuel de Witte.
Ik wilde niet gaan, maar omdat we er nou eenmaal waren, gingen we toch.
Ik dacht: 'Ik loop er in en er meteen weer uit en dan ga ik even in de museumwinkel snuffelen. Of een kopje thee drinken, terwijl mijn man kijkt, want die wil altijd in kerken kijken'.
Maar ik liep er helemaal niet uit. Integendeel, ik heb de meeste schilderijen uitgebreid bekeken. En dat kwam door het eerste schilderij

Emanuel de Witte schilderde kerk-interieurs. Dit is er zo een, het is het interieur van de Oude Kerk in Delft en het werd geschilderd in 1650 of 1652.
Zie je die jongetjes die daar lekker op een zuil staan te tekenen? En dat hondje, in het volle licht?

Ha, ik was meteen verkocht.
Zo waren er veel interieurs te zien. Ik vond dit ook een hele mooie:

Dit is het interieur van de Nieuwe kerk in Delft en het werd geschilderd in 1656. De man in de rode mantel trekt de blik van de kijker naar het graf van Willem van Oranje. En dan die jongen met die honden. Kijk:

Zo wil ik wel kerk-interieurs bekijken hoor. Er waren opvallend veel honden te zien op de doeken. Erg mooi.
En trouwens er waren niet alleen kerkinterieurs. Ook niet alleen uit Delft. Zo was bijv.  de Nieuwe Kerk in Amsterdam vereeuwigd evenals de Oude Kerk.
Dit was er ook:

 Het is het portret van Adriana van Heusden en haar dochter op de Vismarkt in Amsterdam. Geschilderd in 1662/1663.

Die Adriana was de huisbazin van Emanuel de Witte. Die kwam weliswaar uit Alkmaar, maar woonde en werkte in Amsterdam.

Wat ik bovendien heel erg leuk vond, was dat in de ruimte waar de schilderijen hingen, heel wat bidstoeltjes waren geplaatst. Je kon er zitten en je even in een kerk wanen. Wat een goed idee. En je ziet dat het licht niet alleen op de schilderijen bijzonder was.

Dit was dus een tentoonstelling waar ik nooit speciaal voor naar Alkmaar zou zijn gegaan. Echt niet.
Maar wat vond ik het leuk. Echt geluk gehad dus.
Je kunt er nog heel lang heen hoor, tot 21 januari 2018. Meer info: klik