Stryper wyfke

Dit is een beeld en wel van het Stryper Wyfke.
En hoort een verhaal bij.
Nederland was, en dat kun je je bijna niet meer voorstellen, in oorlog met Engeland. Het jaar was 1666.

Ik moest vroeger op school jaartallen leren. Ik vond dat helemaal geen probleem en heb er tot de dag van vandaag voordeel van. De jaartallen van deze oorlog wist ik gewoon nog. Maar dit terzijde.

Hoe dan ook, de Engelsen gingen in die oorlog,  de Nederlandse koopvaardijvloot aanvallen, staken schepen in brand op zee,  tussen Vlieland en Terschelling en landden op Terschelling.
Daar brandden ze West plat, alleen een kerk en de Brandaris bleven staan.
Maar nog waren de Engelsen niet tevreden en trokken verder het eiland op,  om nog meer plat te  branden. 
Toen zagen ze in de verte een soort verhoging en wat staande, schimmige figuren.
Het was het kerkhof van Stryp en die figuren waren grafstenen, maar dat zagen ze niet zo scherp in de nevel.
Ze waren al op weg naar het volgende dorp, toen ze een oud vrouwtje zagen en haar vroegen wie of wat die schimmen in de verte toch waren.
Het vrouwtje, het Stryper wyfke,  antwoordde nogal cryptisch: 'Er staan er bij honderden en er liggen er bij duizenden'.
Ze bedoelde de grafstenen (staand) en de doden (liggend).
De Engelsen schrokken en durfden niet verder en zo redde het vrouwtje de andere dorpen op het eiland.
Mooi verhaal toch?

 
De kans dat het zo gegaan is, is minimaal, maar dat maakt niet uit toch?
Ik hou van verhalen. We waren ook echt even op dat kerkhof. Het ligt op een heuvel en ik kan me best voorstellen dat zo een grafsteen in de schemer of bij nevel eruit ziet als een mens.