Ik was aan het ontbijt, maar ik moet dan altijd meteen kijken. Meestal zijn het nl foto's van de kleinkinderen en die wil ik meteen zien, dat snap je.
Het waren inderdaad foto's. Vier stuks.
Dit was de eerste.
Ik keek en dacht heel even dat het een oude foto van Anna was.
Het was nog vroeg hoor!
Maar daarna zag ik natuurlijk dat dit een foto is van onze dochter.
Voor ons huis.
Ik gok dat ze toen een jaar of twee was.
In de gang liggen nog de biezen matten die we toen hadden.
En dat kleed was een heel oud gordijn van mijn ouders. Dat gebruikten we als ze buiten gingen spelen en als we gingen fietsen met het hele spul, om onderweg op te zitten. Het zal zo'n beetje 1986 zijn geweest.
Leuk zo'n oude foto. Daarna bekeek ik de volgende foto's.
Noor en Jet!!!! Voor de bloemetjesmuur in hun kamer! Echt geweldig.
Ik appte terug: Oooooooh... ik moet bijna huilen. Niet bijna.
En vervolgens was ik dus echt aan het huilen.
Want deze jurkjes zijn voor Nienke gemaakt door mijn moeder. Mijn moeder stierf vijftien jaar geleden.
Ik weet nog dat het een patroontje was uit de Ariadne, baby en kleuter.
Mijn moeder zal vijfenzeventig zijn geweest toen ze de jurkjes maakte. Met een oude handnaaimachine.
Ze was heel goed bij de tijd en had toen nog tien goede jaren voor de boeg. Pas daarna ging het mis.
Ach, wat zou ze het fantastisch hebben gevonden dat haar achterkleindochters deze jurkjes nu dragen. Ze huilde nooit, mijn moeder, maar dit zou haar zeker ontroerd hebben.
En nu , terwijl ik dit zit te schrijven, ben ik al weer in tranen. Daarin lijk ik niet op haar.
32 opmerkingen:
Wat mooi Bertie!!
Wat een mooie verhaal. En dat die jurkjes nog goed zijn.
Prachtig en natuurlijk zijn er tranen om zoiets moois.
mooooi!
Schattige jurkjes voor mooie kindjes.
Grappig ik had vrijwel hetzelfde behang voor mijn dochter in 1977 in mosgroen en met oranje bloemetjes en een wieg bekleding wit met klein oranje bloemetje
Oh wat ontroerend mooi verhaal kan me voorstellen dat zijn zo van die momenten dat raakt.lieve groet marloes
Wat lief dat ze dit nu dragen. Die jurkjes zijn tijdloos. En ik snapheel goed dat je huilt,zo ontroerend.
Schattig!
Daar moet ik toch ook wel een beetje met mijn ogen van knipperen hoor... aaaah, en wat leuk dat Nienke ook met dat jurkje op de foto staat. En de foto's op zich zijn ook er-rug leuk, smellllt...
Wat een rijkdom! Ik zou ook ontroerd zijn. Zo komt je moeder opeens weer dichtbij. Mooi toch?
Wat een prachtig idee dat je moeder de beide meisjes omarmt. Zeker ontroerend!
Mooi zoiets en ik kan me je ontroering heel goed voorstellen, hoor. De jurkjes staan de meisjes geweldig leuk.
Inderdaad wat ontroerend om die twee kleintjes in de jurkjes te zien die je dochter nog heeft gedragen. Staan nog steeds heel leuk!
Wat een schitterend verhaal en nog mooiere foto's. Ik zou het ook niet droog houden hoor. Lekker laten gaan die tranen
Smelt!!
Het zijn inderdaad tijdloze jurkjes. Net als de liefde van je moeder.
Prachtig!
Met lief verhaal.
Dank je wel.
Zo mooi!
Tja, dan kan ik het ook bijna niet drooghouden. Prachtige foto's.
Geweldig! Tijdloze jurkjes, prachtig verhaal van stralende kleindochters en een oma in tranen. Ik zou zeggen: print dit blog met foto's en al. Tegen de tijd dat Noor en Jet de jurkjes niet meer passen, kun je de print bij de jurkjes doen en opnieuw heel goed bewaren. Voor een volgende generatie.
Wat ontzettend mooi, gemaakt door 1 generatie, gedragen door 2 generaties.
Ik herken ze uit de Ariadne, heb ze pas nog zien staan, toen ik iets zocht.
Ontroerend. Eens met Emie, zuinig op zijn, maar dat is jou wel toevertrouwd.
Geweldig.
Ach Bettie, wat ontroerend inderdaad. Ik krijg er zowaar kippenvel van.
Wat lijken de meisjes goed op hun moeder. En die jurkjes en het verhaal van jouw moeder. Echt mooi is dat. De jurkjes zijn nog steeds beeldig! Een pracht van herinnering aan je moeder.
Lieve groet X
Wat een mooie foto's! Zo lief XX Esther
Oh wat een mooi blog. Liefde!
Oh, wat lief en leuk en ontroerend!
Dat is heel mooi en ontroerend, dat wil je niet missen...
Heel pakkend! En wat lijken de kinderen op jouw dochter. Anna maar ook het blondje van de tweeling. Ik weet niet of het nu Noor of Jet is? Prachtig met die jurkjes. Zo schattig. Jij mag best ontroerd zijn en pokkefier! Zo'n mooie kleindochters dat jij hebt. Jammer dat jouw moeder dit niet meer kon meemaken.
Onroerend mooi Bettie......
Prachtige jurkjes! En wat mooi, dat ze al zoveel generaties meegaan.
Geweldig...en ontroerend!!! En wat lijken de meidjes op jouw meidje!!
Ja he. Dochter had haar foto aan Noor laten zien en gevraagd wie dat was. 'Is Noortje' zei Noor, 'met een nieuwe fiets!'
Ontroerende herinnering aan je lieve moeder. ♥ Heerlijk die tranen.
Een reactie posten