Sonja

Daar zit ze hoor, Sonja Barend.
En ze signeert. Ze heeft mijn exemplaar van 'Je ziet mij nooit meer terug', ook gesigneerd en ik heb haar kunnen vertellen dat ik haar boek prachtig vond.
Onze bibliotheek had namelijk een avond georganiseerd, nav haar boek natuurlijk, met Sonja Barend.
Ze werd op het podium geïnterviewd door Liesbeth Staats.
Tot de pauze.
In de pauze kon je haar boek dan kopen.
Ik had mijn exemplaar al eerder en had het meegenomen om te laten signeren.
Daarna konden de aanwezigen vragen stellen
Het was een mooie avond, met een boeiende vrouw.
Over het boek schreef ik al eerder, klik, dus dat ga ik niet nog eens doen.
Er kwam ook eigenlijk niets naar voren dat niet in het boek stond.
Maar het was een genoegen om te luisteren naar deze vrouw, die, in ieder geval in mijn leven, grote indruk heeft gemaakt. Jarenlang.

Er zijn maar weinig mensen aan wie ik een handtekening durf te vragen en nog minder mensen van wie ik een handtekening zou willen. Maar zij is er een van!
Mijn buurman Jos was er ook en maakte een paar foto's. Ook daar ben ik blij mee.

 Ik heb in het enige stripboek dat ik bezit van Jan, Jans en de kinderen, (het deel waarin 'Jeroen poep aan je schoen', bij alles rijmt met poep aan je ....) de handtekening van Jan Kruis, de schrijver/tekenaar.
En ik heb een handtekening  van Maeve Binchy, in een van haar boeken
Dat is het eigenlijk wel.
O ja en op muziekgebied eentje van Tanita Tikaram. Maar dat was onder invloed van een aantal collega's die na afloop van haar concert perse een handtekening van haar wilden. We hebben daar zeker een uur gestaan, het was in Utrecht en de volgende dag moesten we werken. 
Je hoort nooit meer wat van Tikaram, maar die handtekening heb ik.

En nu dus van Sonja Barend. Lest best zou ik zeggen.