Laatst was ik in Amsterdam, op zoek naar de Taksteeg.
Ik wist dat het een zijsteeg van de Kalverstraat was, maar de Kalverstraat is lang en aan allebei de kanten bevinden zich stegen.
Ik stond in de Spaarpotsteeg en zag twee mensen met een kind en ik kon echt horen dat ze niet bepaald uit Rotterdam kwamen. Amsterdammers.
Dus ik vroeg de weg naar de Taksteeg.
Ze kwamen niet meer bij.
'Hahaha de Takkesteeg!!!! Nou die is hier niet hoor de Takkesteeg. Hier zijn alleen maar nette stegen'.
'Ja, maar ik zei TAKsteeg'.
'Nee hoor, die is hier niet en ik woon hier al mijn hele leven, maar er is geen Taksteeg en ook geen Takkesteeg'.
En weer bulderend gelach. Dat klinkt lekker hoor in zo'n nauwe hoge steeg.
Ik besloot om alle stegen te bekijken en stuitte al vrij snel op de Taksteeg. Best leuk om te zien al die namen. De Openhartsteeg, de Spaarpotsteeg.
Maar de Duifjessteeg was het allerleukst. Omdat daar ook echt een duif zat.
Duiven zijn slim, maar dat ze kunnen lezen....
Waarom ik op zek was naar de Taksteeg? Daar ga ik het later nog wel eens over hebben!
8 opmerkingen:
Je kan maar ergens lol van hebben, toch ?
Ik trof gisteren je leuke kaart aan op de mat, dank-dank.
Leuk al die namen. Ik heb vandaag op mijn log even "gebruik" gemaakt van jouw kaart. Heel mooi met een fijne tekst.
Doet me denken aan Tineke Schouten met Lenie uit de Takkestraat. Andere stad, ander accent, maar uit hetzelfde hout gesneden.
Maak me maar lekker nieuwsgierig.
Was vast weer een leuke ontmoeting ;D
Hoe kom je erop! Ik zal mijn nieuwsgierigheid op de proef stellen. Trouwens nog bedankt voor je Rembrandt van Hoorn.
Dat takkewijf wist niet eens van het bestaan van de takkesteeg 😉
Haha die duif! Geweldig!
Een reactie posten